Το στρες λόγω αβεβαιότητας ίσως βοήθησε στην επιβίωση των προγόνων μας, λένε οι ερευνητές
Η μελέτη είναι η πρώτη που εξετάζει τη σχέση της αβεβαιότητας με το στρες, ωστόσο η σχέση αυτή είναι μάλλον γνώριμη για πολύ κόσμο: «Όταν κανείς υποβάλει το βιογραφικό του για μια θέση εργασίας, πιθανότατα θα νιώθει πιο χαλαρός αν πιστεύει ότι είναι απίθανο να κερδίσει τη θέση ή αν είναι βέβαιος ότι θα προσληφθεί» λέει ο Ρομπ Ράτλετζ του University College του Λονδίνου, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Communications, πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 45 εθελοντών, οι οποίοι κλήθηκαν να παίξουν ένα βιντεοπαιχνίδι στο οποίο έπρεπε να αναποδογυρίζουν πέτρες κάτω από τις οποίες μπορεί να υπήρχαν φίδια. Όταν υπήρχαν φίδια, οι παίκτες δέχονταν ένα ακίνδυνο αλλά επώδυνο ηλεκτροσόκ στο χέρι.
Με την εξάσκηση, οι εθελοντές έμαθαν σταδιακά ποιες πέτρες ήταν πιθανότερο να κρύβουν φίδια, ωστόσο οι πιθανότητες αυτές άλλαζαν στην πορεία του πειράματος παράγοντας κυμαινόμενα επίπεδα αβεβαιότητας.
Η αβεβαιότητα των εθελοντών για το αν μια συγκεκριμένη πέτρα έκρυβε φίδια εκτιμήθηκε με βάση ένα υπολογιστικό μοντέλο της μάθησης. Οι εκτιμήσεις για τα επίπεδα αβεβαιότητας βρέθηκαν να ταιριάζουν με τα επίπεδα στρες όπως τα ανέφεραν οι ίδιοι οι εθελοντές και όπως μετρήθηκαν με συσκευές που μετρούν τη διαστολή της ίριδας και την εφίδρωση.
Σχόλιο: Όπως συμβαίνει συνήθως με ψυχολογικές μελέτες όπως αυτή, οι ερευνητές τείνουν να υπεραπλουστεύουν το θέμα, χρησιμοποιούν ασαφείς ορισμούς για πολύπλοκα φαινόμενα, και γενικά, δεν διαφωτίζουν ιδιαίτερα. Όπως επισημαίνουν οι συγγραφείς στο τέλος αυτού του άρθρου, είναι πολύ εφικτό να διαθέτει κάποιος αναλυτική σκέψη αλλά και να μπορεί να συμπάσχει με τον συνάνθρωπο του.