Επιστήμη του ΠνεύματοςS


Megaphone

Φωνάζουμε όταν πονάμε γιατί βοηθά!

κραυγή πόνου
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί λέμε «ωχ» ή φωνάζουμε «αααχ» όταν πονάμε; Την απάντηση δίνει μία νέα μελέτη που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι ήχοι που χρησιμοποιούμε μάς βοηθούν να αντέχουμε τον πόνο.

Η λεκτική έκφραση του πόνου είναι κοινή σε όλους τους λαούς και οι ήχοι της παραπλήσιοι. Οι Άγγλοι, λ.χ., φωνάζουν «άου» ή «άουτς», οι Νοτιοαφρικανοί «έια», οι Ιταλοί «άια» και οι Κινέζοι «άιο».

«Κοινός μεταξύ τους είναι ο τρόπος παραγωγής του ήχου, κατά τον οποίο το στόμα απλώς ανοίγει, η γλώσσα παραμένει επίπεδη και τα χείλη δεν στρογγυλεύουν», γράφουν στην επιθεώρηση Journal of Pain επιστήμονες από τα Τμήματα Ψυχολογίας και Νευροβιολογίας του Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης.

«Είναι ένας απλός ήχος ο οποίος απαιτεί μικρό έλεγχο της άρθρωσης του λόγου, που με τη σειρά του επιτρέπει να αυξηθεί στο μέγιστο η ένταση του παραγόμενου ήχου.

«Με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί πολύ εύκολα και αποτελεσματικά να χρησιμοποιηθεί όταν πονάμε».

Gem

Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι με όσα έχουμε;

Είμαστε άτυχοι και αδικημένοι ή απλώς ανικανοποίητοι;
ικανοποίηση
«Όλο ατυχίες μού συμβαίνουν», «Αν είχα καλύτερη δουλειά, περισσότερα χρήματα, μεγαλύτερο σπίτι, όλα θα ήταν διαφορετικά». Παράπονο, ζήλια, αδικία. Αυτά είναι τα συναισθήματα που «κρύβονται» πίσω από τις παραπάνω φράσεις και ίσως να τα έχουμε αισθανθεί και εμείς οι ίδιοι. Πράγματι, συχνά νιώθουμε αδικημένοι από τη ζωή, τη μοίρα, πιστεύοντας ότι οι άνθρωποι γύρω μας έχουν μεγαλύτερη εύνοια, περισσότερη τύχη, επιπλέον ευκαιρίες. Τι είναι, τελικά, αυτό που μας οδηγεί να αισθανόμαστε μονίμως ανικανοποίητοι; Να μην μπορούμε να απολαύσουμε τη ζωή και να δαπανάμε χρόνο και φαιά ουσία ζηλεύοντας όσα απολαμβάνουν οι άλλοι;

Ζήτημα ασφάλειας

Είναι στη φύση του ανθρώπου να επιδιώκει να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες, να αισθάνεται ότι έχει εξασφαλίσει την επιβίωσή του. Όσο περισσότερα και καλύτερα πράγματα έχει κανείς στην κατοχή του, τόσο πιο ασφαλής νιώθει. Πρακτικά και συναισθηματικά, η δυνατότητά μας να καλύπτουμε τις ανάγκες, τις φιλοδοξίες, τις επιθυμίες μας μάς κάνει να νιώθουμε «εξασφαλισμένοι», πιο επιτυχημένοι, λιγότερο εκτεθειμένοι σε προβλήματα. Μας προσφέρει προστασία, μας γεμίζει με ένα αίσθημα ικανοποίησης ότι μπορούμε να ζήσουμε αυτό που θέλουμε. Η επιθυμία αυτή για εξασφάλιση μέσω της κατοχής υλικών αντικειμένων είναι και η αιτία εμφάνισης συναισθημάτων όπως η ζήλια, ο φθόνος, ο ανταγωνισμός, η αδικία. Βέβαια, σήμερα έχουν αυξηθεί οι ανάγκες και επομένως τα αγαθά που σχετίζονται με τα χρήματα, με αποτέλεσμα αυτά να μετατρέπονται σε πειρασμούς για τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος πλέον δεν καλύπτεται με το λίγο, αλλά επιδιώκει το «όλο και περισσότερο». Ο άνθρωπος, όταν εξοικειώνεται με μια κατάσταση, βολεύεται σε αυτήν, θέλει να την παγιώσει και, αν είναι δυνατόν, να αυξήσει την ικανοποίηση που του προσφέρει. Όπως συμβαίνει π.χ. με μια γεύση που μας αρέσει και θέλουμε να τη γευόμαστε ξανά και ξανά. Άλλος, βέβαια, είναι σε θέση να διατηρήσει το μέτρο και άλλος καταλήγει στην απληστία.

Σχόλιο: Πολλές φορές είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά που εμείς έχουμε, αλλά υποφέρουμε με την αδικία που βιώνουν άλλοι άνθρωποι ή γι' αυτά «που θα γίνουν για μας χωρίς εμάς». Ιδιαίτερα στον κόσμο μας σήμερα. Τις αποφάσεις που παίρνονται για τη ζωή μας χωρίς τη φωνή μας. Σε τέτοιες στιγμές χρειαζόμαστε μια προστασία έναντι του άγχους και της κατάθλιψης. Ευτυχώς που υπάρχει το Éiriú Eolas.


Laptop

Tablet και smartphones επηρεάζουν την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του εγκεφάλου των μικρών παιδιών

Οι γιατροί συστήνουν στους γονείς να ενθαρρύνουν στα παιδιά τους έγκαιρα την άμεση διαδραστική επαφή ανθρώπου με άνθρωπο
παιδιά ipad
Όλο και περισσότεροι γονείς χρησιμοποιούν τους υπολογιστές - ταμπλέτες και τα «έξυπνα» κινητά, αντί για την τηλεόραση όπως έκαναν κάποτε, προκειμένου να κρατούν απασχολημένα τα μικρά παιδιά τους. Όμως, μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη εγείρει σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο αυτό, πέρα από βολικό για τους γονείς, είναι πράγματι καλό για τα παιδιά, καθώς μπορεί να «φρενάρει» την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, με επικεφαλής την παιδίατρο Τζένι Ραντέσκι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Pediatrics της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, σύμφωνα με τη βρετανική Γκάρντιαν, αξιολόγησαν τις έως τώρα δημοσιευμένες μελέτες πάνω στις πιθανές επιπτώσεις της συχνής χρήσης υπολογιστών και κινητών από τα παιδάκια.

Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι ναι μεν μπορεί ένας γονιός να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού με αυτό τον τρόπο και έτσι το παιδί να απορροφηθεί με το νέο «παιγνίδι» του και να ησυχάσει, όμως το τίμημα μπορεί να είναι η ελλιπής ανάπτυξη του παιδιού, ιδίως όσον αφορά την ικανότητά του να αυτοελέγχεται και να επικοινωνεί με τους άλλους.

Telephone

Η επιστήμη το λέει! Το κουτσομπολιό μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα

κουτσομπολιό
Είτε αναφέρεται κανείς σε αυτό ως κουτσομπολιό, είτε ως -το πιο εύηχο- «κοινωνικός σχολιασμός»... η αλήθεια είναι μία.

Το κουτσομπολιό μάς κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα.

Ιδιαίτερα όταν διαβάζουμε κάτι αρνητικό, «ζουμερό» ή κακό για κάποιο διάσημο πρόσωπο.

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει μια ομάδα ερευνητών από την Κίνα, οι οποίοι αναφέρουν ότι όταν ακούει κανείς κουτσομπολιά για διασημότητες, πυροδοτείται το κέντρο ευχαρίστησης του εγκεφάλου, με τον ίδιο τρόπο όπως όταν τρώει το αγαπημένο του φαγητό ή ακόμη και όταν κερδίζει το λαχείο!

Μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, δεν είναι τα καλά νέα που προκαλούν αυτήν την αντίδραση, αλλά αντίθετα τα... κακά. Οι ειδήσεις για τα προβλήματα των διασήμων, τα σκάνδαλα, τα ατοπήματά τους και άλλα αρνητικά σχόλια είναι αυτά που ενεργοποιούν το αίσθημα ευχαρίστησης και την παραγωγή των αντίστοιχων χημικών ουσιών από τον εγκέφαλό μας.

Bulb

Η δύναμη της υποβολής: Το ακριβό placebo «καλύτερο από το φτηνό»

mind power
Η δύναμη της υποβολής παίζει περίεργα παιχνίδια στο μυαλό μας: ένα ψεύτικο φάρμακο που υποτίθεται ότι κόστιζε 1.500 δολάρια ανά δόση προσέφερε μεγαλύτερη βελτίωση σε ασθενείς με Πάρκινσον από ό,τι ένα «φθηνότερο» placebo των 100 δολαρίων.

Πολυάριθμες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει πέρα από κάθε αμφιβολία τη δύναμη του placebo, ενός παράδοξου φαινομένου εξαπάτησης, κατά το οποίο οι ασθενείς βελτιώνονται όταν πάρουν ένα φάρμακο που τους παρουσιάζεται ως δραστικό, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει φαρμακευτική δράση.

Το φαινόμενο είναι τόσο έντονο ώστε λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στις κλινικές δοκιμές νέων φαρμάκων: το υποψήφιο φάρμακο κρίνεται αποτελεσματικό μόνο όταν προσφέρει μεγαλύτερη βελτίωση από ό,τι το placebo.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το placebo είναι αποτελεσματικό στην καταπολέμηση του πόνου, της οστεοαρθρίτιδας και της κατάθλιψης, μεταξύ άλλων.

Η τελευταία έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Neurology, δείχνει ότι τα placebo που παρουσιάζονται στους ασθενείς ως ακριβά φάρμακα είναι πιο αποτελεσματικά. Τα αποτελέσματα «μεταφέρουν τη μελέτη του placebo σε άλλη διάσταση» σχολιάζει το Neurology σε συνοδευτικό εντιτόριαλ.

Σχόλιο: Αυτή η έρευνα μας δίνει δυο πολύ σημαντικές πληροφορίες για τις ανθρώπινες νοητικές διαδικασίες: 1) τη θεραπευτική δύναμη του μυαλού πάνω στο σώμα, και 2) πως εκτιμούμε πολύ περισσότερο αυτά τα οποία ακριβοπληρώνουμε.


Hearts

Αγάπη: Δυο ερωτήσεις αρκούν;

αγάπη στο παγκάκι
Οι φιλόσοφοι στοχάζονται την ύπαρξη της αγάπης αιώνες τώρα, αλλά δύο επιστήμονες, όπως αναφέρεται στον Independent, υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν τις δύο ερωτήσεις που αποδεικνύουν ότι αγαπάμε κάποιον ή που, τουλάχιστον, μας ενημερώνουν για το αν ο γάμος μας θα καταλήξει στο διαζύγιο. Οι ερωτήσεις «Πόσο ευτυχισμένοι είστε με τον γάμο σας συγκριτικά με το πόσο θα ήσασταν εάν δεν ήσασταν παντρεμένοι» και «Πώς θεωρείται ότι απάντησε ο/η σύζυγός σας την παραπάνω ερώτηση;» αρκούν.

Οι δύο οικονομολόγοι του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, Λεόρα Φρίντμπεργκ και Στίβεν Στερν, υπέβαλαν 4.242 ζευγάρια στις παραπάνω ερωτήσεις. Η διαδικασία πραγματοποιήθηκε δύο φορές με απόσταση έξι ετών. Η ανάλυση των δεδομένων τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που δεν θα αισθάνονταν άσχημα εάν ήταν ελεύθεροι έχουν μάλλον ήδη χωρίσει. Μόνο το 40,9% των συμμετεχόντων κατόρθωσε να μαντέψει πώς απάντησε ο σύντροφός τους, κάτι που για τους ερευνητές είναι η πηγή όλων των προβλημάτων.

Footprints

«Μίνι εγκέφαλος» στη σπονδυλική στήλη βοηθά στην κίνηση και την ισορροπία

μπαλέτο
Το περπάτημα και η διατήρηση της ισορροπίας σε έναν δρόμο καλυμμένο με πάγο απαιτεί προσπάθεια και αυτοσυγκέντρωση. Χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, όμως, εξειδικευμένοι νευρώνες στο νωτιαίο μυελό συλλέγουν σήματα από αισθητικά νεύρα και διορθώνουν αυτόματα τις κινήσεις μας για να αποφύγουμε την πτώση.

Αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στην κορυφαία επιθεώρηση Cell χαρτογραφεί για πρώτη φορά αυτόν τον «μίνι εγκέφαλο» της σπονδυλικής στήλης.

«Όταν στεκόμαστε ή περπατάμε, αισθητήρες αφής στα πέλματά μας ανιχνεύουν αμυδρές αλλαγές της πίεσης και της στάσης μας. Οι αισθητήρες αυτοί στέλνουν σήματα στη σπονδυλική στήλη και από εκεί στον εγκέφαλο» εξηγεί ο Μάρτιν Γκάουλντιν του Ινστιτούτου Salk στην Καλιφόρνια, επικεφαλής της μελέτης.

«Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζαμε πώς αυτά τα σήματα κωδικοποιούνται ή υφίστανται επεξεργασία στη σπονδυλική στήλη. Επιπλέον, δεν ήταν ξεκάθαρο πώς αυτές οι πληροφορίες αφής συνδυάζονται με άλλες αισθητηριακές πληροφορίες για τον έλεγχο της κίνησης και της στάσης του σώματος» αναφέρει.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές σε ανακοίνωση του ινστιτούτου, μια από τις βασικότερες λειτουργίες του νευρικού συστήματος είναι να συλλέγει πληροφορίες που καθοδηγούν τις κινήσεις μας: αισθητήρες ισορροπίας μέσα στα αφτιά κρατούν το κεφάλι στη σωστή ισορροπία, ενώ αισθητήρες στους μύες και τις αρθρώσεις παρακολουθούν τη θέση των άκρων μας.

People 2

Κι όμως κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε... αλλά όχι τόσο πολύ ούτε τόσο συχνά

δάκρυ
Μπορεί μέχρι σήμερα να αποτελούσε κοινωνικό στερεότυπο ότι οι γυναίκες κλαίνε περισσότερο από τους άνδρες, αλλά ολλανδοί ερευνητές δημοσιεύουν στοιχεία που τεκμηριώνουν τον εν λόγω ισχυρισμό.

Ο Δρ Αντ Βινγκερχοετς, κλινικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τιλμποργκ εξηγεί ότι οι ορμονικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων είναι ικανές να αιτιολογήσουν γιατί οι γυναίκες κλαίνε περισσότερο. Ωστόσο, παραδέχεται ότι και οι κοινωνικές συνθήκες παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ο ερευνητής μίλησε με περισσότερα από 5.000 άτομα σε 37 χώρες και τους ρώτησε για τις συναισθηματικές τους αντιδράσεις.

Συνολικά, οι γυναίκες έκλαιγαν από 30 έως 64 φορές τον χρόνο, ενώ οι άνδρες από έξι έως 17 φορές ετησίως.

Οι γυναίκες δεν έκλαιγαν μόνο συχνότερα αλλά και περισσότερο, κατά μέσο όρο έξι λεπτά, ενώ οι άνδρες δύο με τρία. Συγκεκριμένα, το 66% των ανδρών έκλαιγε λιγότερο από πέντε λεπτά και το 24% μεταξύ έξι και 15 λεπτά. Στις γυναίκες, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 43% και 38%. Επίσης, το 11% των γυναικών έκλαιγε από 16 λεπτά έως και μισή ώρα, και το αντίστοιχο ποσοστό στους άνδρες ήταν 5%.

Heart - Black

Παραμέληση στην βρεφική ηλικία οδηγεί στην ατροφία του εγκεφάλου

ορφανοτροφείο της Ρουμανίας
Παιδιά σε ορφανοτροφείο της Ρουμανίας
Μία μεγάλη και πολυετής έρευνα, που παρακολουθεί παιδιά από ορφανοτροφεία της Ρουμανίας, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η παραμέληση κατά την βρεφική ηλικία οδηγεί σε μείωση της λευκής ουσίας στον εγκέφαλο.

Επί της κομουνιστικής κυβέρνησης του Νικολάε Τσαουσέσκου, δεκάδες χιλιάδες παιδιά κατέληξαν σε κρατικά και ανεπαρκή ορφανοτροφεία. Ενδεικτικά, οι εργαζόμενοι των ορφανοτροφείων αδυνατούσαν να προσφέρουν επαρκή φροντίδα καθώς εργάζονταν σε βάρδιες και δεν είχαν σταθερές συναισθηματικές σχέσεις με τα παιδιά.

Η κατάσταση από άποψη δομών βελτιώθηκε μετά την πτώση του το 1989, ωστόσο τα προβλήματα δεν εξαφανίστηκαν σε μια μέρα.

Το μόνο «θετικό στοιχείο» -αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι- είναι ότι η τραγωδία την οποία βίωναν τα παιδιά αυτά, οδήγησε στην ίδρυση του Προγράμματος Έγκαιρης Παρέμβασης του Βουκουρεστίου (BEIP), με τη συμμετοχή Αμερικανών και Ρουμάνων επιστημόνων, με στόχο να δοθούν προς υιοθεσία τα παιδιά αυτά, αλλά και να παρακολουθεί την πορεία τους μέχρι σήμερα.

Magic Wand

Το σώμα μας μαρτυρά τη ψυχολογία μας

Πώς μεταφράζονται τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε
body psychology
Το σώμα μας είναι ο καθρέφτης των σκέψεων και πεποιθήσεών μας. Το σώμα μας μιλάει πάντα, μας στέλνει διαρκώς μηνύματα, αρκεί εμείς να βρούμε το χρόνο και τον τρόπο να τα ακούσουμε.

Κάθε κύτταρο που υπάρχει μέσα στο σώμα μας ανταποκρίνεται σε κάθε σκέψη που κάνουμε και σε κάθε λέξη που προφέρουμε. Οι τρόποι με τους οποίους εκφράζουμε τις σκέψεις μας και οι λέξεις που προφέρουμε προκαλούν στο σώμα συμπεριφορές και στάσεις που άλλοτε το ησυχάζουν και άλλοτε του προκαλούν ανησυχίες.

Η ακαμψία του σώματος αντιπροσωπεύει την ακαμψία του νου μας. Ο φόβος μας κάνει να παραμένουμε στον παλιό τρόπο συμπεριφοράς και δυσκολευόμαστε να είμαστε ευέλικτοι. Αν πιστεύουμε πως υπάρχει «ένας μόνον τρόπος» για να κάνουμε κάτι, συχνά νιώθουμε τους εαυτούς μας «πιασμένους».

Τα γόνατα όπως και ο σβέρκος, προσδιορίζουν την ευελιξία του κάθε ατόμου. Εκφράζουν την υποχώρηση και την περηφάνια το εγώ και την ισχυρογνωμοσύνη. Πολλές φορές, όταν προχωράμε προς τα εμπρός φοβόμαστε ότι θα λυγίσουμε και θα υποχωρήσουμε και τότε γινόμαστε αδιάλλακτοι. Αυτό σκληραίνει τις κλειδώσεις. Επιθυμούμε να πάμε μπροστά, όμως δεν θέλουμε να αλλάξουμε τις συνήθειές μας. Γι αυτό τα γόνατα χρειάζονται πολύ χρόνο για θεραπευτούν, επειδή εμπλέκεται το εγώ μας, η περηφάνια και ευθύτητά μας.