Επιστήμη του ΠνεύματοςS


Telephone

Ο Τόμας Έντισον και η κατασκευή τηλεφώνου... πνευμάτων

τόμας έντισον
Μία από τις λιγότερο γνωστές φιλοδοξίες του Τόμας Εντισον ήταν η κατασκευή συσκευής, ικανής να αφουγκράζεται τις φωνές των νεκρών, σύμφωνα με μέχρι πρόσφατα χαμένο κεφάλαιο των απομνημονευμάτων του, τα οποία αναδημοσιεύονται αυτή την εβδομάδα στη Γαλλία.

Ο Αμερικανός εφευρέτης, ο οποίος επινόησε τον φωνόγραφο και θεωρείται -εσφαλμένα- ο πρώτος δημιουργός του ηλεκτρικού λαμπτήρα, φιλοδοξούσε να δημιουργήσει ένα είδος «τηλεφώνου των πνευμάτων», που θα κατέγραφε τα λόγια των ψυχών.

Αγνωστη «λογοκρισία»

Ο Εντισον περιγράφει τις προσπάθειές του αυτές στην αυτοβιογραφία του, που δημοσιεύθηκε μετά τον θάνατό του. Παρότι η πρώτη έκδοση του 1948 (ο Εντισον πέθανε το 1931) περιείχε την προσπάθεια κατασκευής του τηλεφώνου ψυχών στον επίλογό της, κάθε μεταφυσική μνεία αφαιρέθηκε από άγνωστο χέρι στις κατοπινές εκδόσεις στην αγγλική γλώσσα. Ορισμένοι εκδότες στις ΗΠΑ θεώρησαν μάλλον ότι οι αναφορές στο τηλέφωνο ψυχών υπήρξε κακόγουστο αστείο του συγγραφέα, καθώς κανένα τέτοιο σχέδιο δεν εντοπίσθηκε στα χαρτιά του. Στη Γαλλία, όμως, η μετάφραση του έργου το 1949 διατήρησε το επίμαχο κεφάλαιο.

Το εδάφιο αυτό δείχνει πως ο Εντισον προσπάθησε στα τέλη της δεκαετίας του 1870 να ακούσει τις φωνές από το υπερπέραν, ενισχύοντας τον ήχο των φωνογράφων. Ο εφευρέτης συνήψε μάλιστα συμφωνία με τον βοηθό του, τον μηχανολόγο Ουίλιαμ Ουόλτερ Ντίνουιντι, ότι ο πρώτος που θα πέθαινε θα «προσπαθούσε να στείλει μήνυμα από τον άλλο κόσμο στον επιζήσαντα».

Yoda

Σωκράτης: Σαν σήμερα σκότωσαν τον φιλόσοφο της αλήθειας

άγαλμα σωκράτη
Άγαλμα του Σωκράτη στην Ακαδημία των Αθηνών
Ο άνθρωπος που "κατέβασε τη φιλοσοφία από τα άστρα στη γη" πέθανε σαν σήμερα το 399 π.Χ., αφήνοντας ως παρακαταθήκη σε οπαδούς και αντίζηλους μερικές από τις πιο μεγάλες αλήθειες. Ο Σωκράτης παρά τη σοφία του, ήταν ο μόνος άνθρωπος που κατάφερε να ομολογήσει πως γνώριζε μόνο ένα πράγμα, ότι δεν γνώριζε απολύτως τίποτα.

Το 399 π. Χ. τρεις πολίτες κατηγορούν τον Σωκράτη για διαφθορά της νεολαίας, ασέβεια προς τους θεούς και εισαγωγή νέων θεοτήτων. Κατά την απολογία του Αθηναίου φιλοσόφου, οι ψήφοι εναντίον του δεν ήταν πολλές. Μετά τις τρεις ψηφοφορίες που έγιναν ωστόσο, οι αμετάβλητες απόψεις του τον οδηγούν στην καταδίκη του θανάτου. Έτσι λοιπόν, σαν σήμερα εκείνο το μακρινό έτος, ο Σωκράτης ως αληθινός φιλόσοφος πίνει το κώνειο, δίνοντας τέλος στη ζωή του όπως ακριβώς πρόσταζε ο νόμος.

Ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί εάν ήθελε, αφού οι μαθητές του είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Αρνήθηκε ωστόσο να οδηγηθεί στη σωτηρία γιατί εάν δραπέτευε, θα έπρεπε να να ζήσει εξόριστος μακριά από τον τόπο του και και αυτό δεν το ήθελε σε καμία περίπτωση. Άλλωστε για τον ίδιο, ο θάνατος που θα ερχόταν από το κώνειο δεν ήταν παρά μια επιτάχυνση του χρόνου που θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή ως φυσική συνέπεια του γήρατος.

Πηγαίνοντας πίσω στο έτος της γέννησής του, το 470 π. Χ. θα αποδειχθεί ορόσημο από πολλούς ιστορικούς καθώς εκείνη την χρονιά ήρθε στον κόσμο μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος που ίδρυσαν τη δυτική φιλοσοφία. Ο Σωκράτης από πολύ νωρίς αποκτά πολυάριθμο κύκλο πιστών φίλων, κυρίως νέων από αριστοκρατικές οικογένειες από όλη την Ελλάδα. Οι πιο γνωστοί από αυτούς ήταν ο Πλάτωνας, ο Αντισθένης, ο Ευκλείδης, ο Αρίστιππος.

Σχόλιο: Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα... Με αυτές τις πέντε λέξεις ο Σωκράτης μας διδάσκει τόσα πολλά. Μακάρι να είχαμε όλοι τη σοφία του, πολλής πόνος και πολλές καταστροφές προέρχονται από το πιστεύω ότι κάτι ξέρουμε...


Roses

Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται μπροστά στο θάνατο

death
Μετά από πολλά χρόνια στα οποία εργάζονταν σε δουλειές που δεν την έκφραζαν, η Μπρόνι Γουέρ έθεσε ως στόχο να βρει κάτι που θα ευχαριστήσει τη ψυχή της.

Έτσι αποφάσισε να εργαστεί σε κέντρα ευγηρίας και νοσοκομεία προσφέροντας τη βοήθεια της σε ετοιμοθάνατους ηλικιωμένους. Μερικά χρόνια αργότερα, η Γουέρ μάζεψε τις εμπειρίες της και συνέταξε μια λίστα με τα 5 πράγματα που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται ένα βήμα από το θάνατο.

Πολύ σύντομα η λίστα που κατέγραψε απέκτησε τεράστια δημοτικότητα. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο τη διάβασαν και την μοιράστηκαν με την οικογένεια και τους φίλους τους, θέλοντας να μεταδώσουν μερικά πολύ σημαντικά μηνύματα. Τα περισσότερα από αυτά που θα διαβάσετε στη λίστα της θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τη ζωή σας!

1. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΖΗΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΖΗΣΩ.

«Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει, κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα που άφησαν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πραγματοποίησαν ούτε καν τα μισά από τα όνειρα τους και πέθαναν γνωρίζοντας ότι αυτό έγινε εξαιτίας των επιλογών που έκαναν ή που δεν έκαναν. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν, μέχρι να την χάσουν.»

Σχόλιο: Η συνειδητοποίηση ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής μας βοηθά να εκτιμήσουμε το κάθε λεπτό της.


Mr. Potato

Όταν το παιδί μας λέει ψέματα

πινόκιο
Το ψέμα είναι κάτι που προβλημάτιζε ανέκαθεν τους γονείς. Στην πραγματικότητα, όμως, το ψέμα είναι μέρος της συμπεριφοράς και απαραίτητο στοιχείο της ανάπτυξης του παιδιού. Είναι μια «ικανότητα» που έχουν όλα τα παιδιά και την χρησιμοποιούν περίτεχνα, κυρίως για την αποφυγή της τιμωρίας ή και ενοχής.

Μέχρι το παιδί να κλείσει τα επτά, συχνά συγχέει την πραγματικότητα με την φαντασία. Μερικές φορές ακούμε το παιδί να λέει π.χ. «είδα ένα ιπτάμενο ελέφαντα». Αυτό βεβαίως δεν μπορεί να θεωρηθεί ψέμα. Η φαντασίωση διαφέρει από το ψέμα όταν το παιδί δεν θέλει να επιτύχει κάτι μ' αυτό, να χειραγωγήσει ή να παρουσιάσει το επιθυμητό για πραγματικό.

Ακόμη και αν το παιδί βάζει φαντασία στην πραγματικότητα π.χ. «ο δράκος έχυσε το γάλα στο πάτωμα», δεν το κατακρίνουμε και προσπαθούμε να απαντούμε μέσα από την δική του πραγματικότητα, π.χ.: «Εγώ νομίζω ότι νιώθεις άσχημα που έχυσες το γάλα στο πάτωμα και θα ήθελες να ήταν ο δράκος που το έκανε». Υπάρχουν, όμως, και άλλα ψέματα που δεν πρέπει να παρακάμπτονται.

Το ψέμα είναι η πρώτη ένδειξη απουσίας εμπιστοσύνης μεταξύ παιδιού και ενήλικα. Μπορούμε να το δούμε ως μια γενική ανασφάλεια που έχει το παιδί απέναντι στους γονείς του. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι τα παιδιά δεν λένε ψέματα χωρίς λόγο. Το ψέμα για το παιδί είναι ένας τρόπος για να αλλάξει κάτι στη ζωή του, είναι η διέξοδος από κάτι συνήθως αρνητικό. Όταν προσπαθούμε απλώς να εξαλείψουμε το ψέμα από τη σχέση μας με το παιδί, χάνουμε απλώς το χρόνο μας χωρίς αποτέλεσμα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να διερωτηθούμε γιατί το παιδί λέει ψέματα, συζητώντας μαζί του το «γιατί», χωρίς να είμαστε επικριτικοί. Αυτό από μόνο του δεν θα φέρει αποτελέσματα, αλλά θα δημιουργήσετε καινούργια θετικά δεσμά εμπιστοσύνης και κατανόησης, μειώνοντας έτσι τα κίνητρα του παιδιού σας να λέει ψέματα. Σε αντίθεση με τα πιο μικρά παιδιά, τα παιδιά μικρότερης σχολικής ηλικίας λένε συνειδητά ψέματα και οι συνηθέστεροι λόγοι είναι:

*Να αποφύγουν τιμωρία ή ενοχή για κάτι που έκαναν.

*Να εκφράσουν θυμό στους γονείς.

*Για να επαινεθούν από τους ενήλικες.

Σχόλιο: Τα παιδιά μαθαίνουν τα πάντα από τα παραδείγματα και τις εμπειρίες που βιώνουν με τους γονείς τους, όχι από λόγια.


Megaphone

Τι «λέει» για μας η φωνή μας;

φωνή
Οι ομιλητές με υψηλότερο τόνο φωνής θεωρείται ότι είναι ανειλικρινείς, πιο αδύναμοι και περισσότερο νευρικοί σε σύγκριση με τα άτομα που έχουν χαμηλότερο τόνο με βάση έρευνες που εμφανίζει συνοπτικά το Time. Μάλιστα, όσοι μιλούν πιο αργά στον καθημερινό τους λόγο κρίνονται ως λιγότερο πειστικοί ενώ θεωρείται ότι είναι πιο παθητικοί από τους ομιλητές που επικοινωνούν με περισσότερη ταχύτητα. Ένα άτομο με γρήγορη ομιλία κινδυνεύει περισσότερο να παρεξηγηθεί αλλά έχει περισσότερες πιθανότητες να θεωρηθεί πιο έξυπνο και πιο πειστικό από τους υπόλοιπους συνομιλητές.

Στην περίπτωση που δύο συνομιλητές λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα, ο ομιλητής που τείνει να θεωρηθεί πιο ενεργητικός, πιο έξυπνος και με περισσότερες γνώσεις, είναι εκείνος που μιλάει πιο γρήγορα και πιο δυνατά με λιγότερες παύσεις στον λόγο του. Η εκφραστικότητα στον λόγο με την κατάλληλη ένταση στην φωνή και με ελάχιστες παύσεις, ενισχύει την αξιοπιστία και δίνει την εντύπωση μιας ευφυούς προσωπικότητας.

Οι ερευνητές καταλήγουν πως όταν ακούμε μια γυναίκα να μιλάει για θέματα σχέσεων μπορούμε να την εμπιστευτούμε περισσότερο από μια ανδρική φωνή, ακόμη και αν το περιεχόμενο της ομιλίας των δύο ατόμων είναι ακριβώς το ίδιο. Με παρόμοιο τρόπο και οι γυναίκες χωρίς κάποια ιδιαίτερη εξήγηση, τείνουν να έλκονται από βαθύτερες ανδρικές φωνές. Οι βαθύτερες φωνές μάλιστα, ταιριάζουν περισσότερο σε ηγετικές φυσιογνωμίες. Οι άνδρες από την άλλη, προτιμούν γυναίκες με ψιλή φωνή επειδή υποθέτουν ότι έχουν πιο υποχωρητική συμπεριφορά.

Hearts

Τα Καλύτερα του Διαδικτύου: "Όταν το σώμα λέει Όχι"

όχι
Τα συναισθήματα επιδρούν στην ανάπτυξη ασθενειών και στην αντιμετώπισή τους, σύμφωνα Δρ. Gabor Maté, παθολόγο που εδράζει στο Βανκούβερ και συγγραφέα του βιβλίου «΄Οταν το σώμα λέει όχι: Κατανοώντας τη σύνδεση μεταξύ άγχους και αρρώστιας» (When the Body Says No: Understanding the Stress-Disease Connection). Ο Καναδός παθολόγος, σε συνέντευξη του στο Democracy Now!, παραθέτει παραδείγματα που αποδεικνύουν τη σύνδεση μυαλού-σώματος, ενώ τονίζει ότι πολλοί γιατροί αγνοούν τη σύνδεση αυτή, με αποτέλεσμα την ελλιπή θεραπεία των ασθενών τους.

Βασισμένος σε επιστημονικές έρευνες και στην εμπειρία του με ασθενείς που έπασχαν από χρόνιες παθήσεις στη Μονάδα Παρηγορητικής Φροντίδας στο Πανεπιστήμιο του Βανκούβερ, ο Δρ. Maté υποστηρίζει ότι οι παραδοσιακές πρακτικές που ισχύουν στην Κίνα εδώ και 3.000 χρόνια, η ινδική ιατρική, ακόμη και ο Σωκράτης στην εποχή του, θεωρούσαν το μυαλό και το σώμα ως άρρηκτα συνδεδεμένα. Η Δυτική Ιατρική, από την άλλη πλευρά, εδώ και 2.000 χρόνια υποστήριζε ότι μυαλό και σώμα πρέπει να εξετάζονται χωριστά. Τα δεδομένα αρχίζουν να αλλάζουν σήμερα, καθώς νέα ευρήματα έρχονται στο φως.

Σύμφωνα με τον Δρ. Maté, τα συναισθηματικά κέντρα του εγκεφάλου, τα οποία ρυθμίζουν τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις, συνδέονται με το ανοσοποιητικό, το νευρικό σύστημα και με τις ορμόνες. Ο ίδιος πιστεύει ότι είναι αδιανόητο να θεωρούμε αυτά τα μέρη ως χωριστά μεταξύ τους, καθώς ό,τι μας συμβαίνει συναισθηματικά έχει αντίκτυπο και στο ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα και το αντίστροφο. Αποτελούν, λοιπόν, όλα μέρη ενός ενιαίου συστήματος και η επιστήμη που τα μελετά ονομάζεται «ψυχονευροανοσολογία» («psychoneuroimmunology»).

Σχετική έρευνα έχει πραγματοποιηθεί σε διάφορους τομείς της ιατρικής. Ωστόσο, δεν λαμβάνεται υπόψη στην ιατρική πρακτική, κάτι που ο δόκτωρ αποκαλεί ως «Τρίγωνο των Βερμούδων» («Bermuda Triangle»). Για παράδειγμα, μια έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε πριν τρία χρόνια στο Διεθνές Συνέδριο του Ιδρύματος για Καρδιακές και εγκεφαλικές παθήσεις σχετικά με την υγεία των γυναικών, ανέδειξε ότι οι γυναίκες που βίωναν ένα δυστυχισμένο γάμο και δεν εξωτερίκευαν τα συναισθήματά τους, σε διάστημα δέκα χρόνων, ήταν τέσσερις φορές πιο κοντά στο θάνατο από εκείνες που ζούσαν ένα παρόμοιο έγγαμο βίο, αλλά εξέφραζαν αυτό που αισθάνονταν. Παράλληλα, μια άλλη έρευνα έδειξε ότι παιδιά με αγχώδεις και μελαγχολικές μητέρες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν άσθμα.

Σχόλιο: Παρακολουθείστε το ακόλουθο βίντεο του Δρ. Gabor Maté, μπορεί να σώσει τη ζωή σας! (αγγλικό)




People

Ορισμένοι άνθρωποι είναι γεννημένοι να ακολουθούν συμβουλές των άλλων;

κυάλια
Η επιρροή τρίτων στην τελική διαμόρφωση των αποφάσεων μας, θεωρούσαμε μέχρι σήμερα, ότι είναι θέμα χαμηλής αυτοπεποίθησης ή ανασφάλειας γύρω από τις προσωπικές μας κρίσεις. Νέα έρευνα εξηγεί πως η τάση ορισμένων ανθρώπων να επηρεάζονται πιο εύκολα και να λένε περισσότερα "ναι" σε ό,τι ακούνε, οφείλεται σε μια γονιδιακή παραλλαγή.

Έχετε παρατηρήσει πως κάποιοι άνθρωποι λένε πιο εύκολα "ναι" σε σχέση με κάποιους άλλους; Νέα αμερικανική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευροεπιστήμης, Journal of Neuroscience, βρίσκει την εξήγηση που συμβαίνει αυτό, εξετάζοντας τις γενετικές προδιαγραφές του κάθε ανθρώπου. Η τάση κάποιων ανθρώπων να είναι πιο επιρρεπείς στα λόγια και τις συμβουλές των άλλων είναι θέμα μιας παραλλαγής γονιδίου, η οποία ευθύνεται κάθε φορά που δεν μπορούν να φέρουν αντιρρήσεις στους άλλους και δεν μπορούν γενικότερα να βασιστούν στον δικό τους εαυτό, αλλά χρειάζονται τις γνώμες των άλλων για να προχωρήσουν σε συγκεκριμένες πράξεις.

Η ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου Μπράουν με επικεφαλής τον Μάικλ Φρανκ, διαπίστωσε ότι η λήψη μιας απόφασης εμπλέκει συχνά δύο διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου, τον προμετωπιαίο εγκέφαλο και το ραβδωτό σώμα. Το πρώτο μέρος είναι πιο επιφανειακό και θεωρείται ότι εξαρτάται από τις συμβουλές των άλλων, ενώ το δεύτερο επεξεργάζεται την προσωπική εμπειρία. Ο εγκέφαλος αποφασίζει να δράσει όταν έχει ήδη δεχτεί αυτές τις δύο επιρροές που έρχονται μεταξύ τους, σε σύγκρουση.

Υπάρχουν λοιπόν γενετικές προδιαγραφές που μας κάνουν πιο επιρρεπείς στην καθοδήγηση από τους γύρω μας σε σύγκριση με άλλους ανθρώπους. Η γονιδιακή παραλλαγή που εντοπίστηκε ως βασική αιτία για αυτή την συμπεριφορά, ονομάζεται DARPP- 32, και εμφανίζεται σε συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Τα πειράματα, που έγιναν προκειμένου να ελεγχθεί η εγκυρότητα του ευρήματος των επιστημόνων, πραγματοποιήθηκαν σε 70 εθελοντές.

Easter Egg

Η επιλόχεια κατάθλιψη επηρεάζει και τους άντρες

πατέρας κατάθλιψη
Η άφιξη ενός μωρού προκαλεί ευτυχία, ενθουσιασμό αλλά και ανησυχία.
Ένας στους δέκα εμφανίζει την κατάσταση μετά την απόκτηση ενός παιδιούΗ επιλόχεια κατάθλιψη «απειλεί» τις γυναίκες μετά τη γέννηση ενός παιδιού, ωστόσο μία νέα έρευνα αναφέρει ότι και οι άντρες μπορεί να εμφανίσουν την κατάσταση αυτή μετά τον ερχομό ενός παιδιού.

Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές ένας στους δέκα άντρες επηρεάζονται από συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης.

Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από παρατεταμένες περιόδους κλινικής κατάθλιψης μετά τη γέννηση ενός παιδιού και έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη στους άντρες, όπως αναφέρει η έρευνα που δημοσιοποίησε το αυστραλιανό ινστιτούτο Australian Institute of Family Studies.

Όπως εξήγησε ο διευθυντής του ινστιτούτου, Dr Daryl Higgins, ορισμένοι άντρες δυσκολεύονται πολύ να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και τις επιπτώσεις που συνεπάγεται για τη ζωή τους μια εγκυμοσύνη και η επερχόμενη απόκτηση ενός παιδιού.

«Η μετάβαση στην πατρότητα φαίνεται ότι είναι ένα στάδιο αυξημένου κινδύνου για τους μελλοντικούς πατεράδες να εμφανίσουν κατάθλιψη, σε σύγκριση με το γενικό ανδρικό πληθυσμό» είπε ο ίδιος και συνέχισε: «Ενώ οι πατεράδες έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να βιώσουν συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης σε σχέση με τις γυναίκες, αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα και για τους άντρες».

Σχόλιο: Η κατάθλιψη στους άνδρες: Συμπτώματα, συνέπειες, κίνδυνοι και αντιμετώπιση


Post-It Note

Πώς η γλώσσα επηρεάζει τον τρόπο σκέψης μας

γλώσσες
Σαν πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από το να προσποιούμαστε ότι όλοι σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο

"Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική", έγραψε ο ποιητής. Και η γλώσσα διαμορφώνει τον τρόπο έκφρασης, αλλά και τον τρόπο που σκεφτόμαστε, δείχνουν οι έρευνες. Παγκόσμια Ημέρα Μητρικής Γλώσσας η σημερινή, και με αφορμή πρόσφατη μελέτη, θυμόμαστε πώς ακριβώς η μητρική γλώσσα επηρεάζει τον καθένα, υποχρεώνοντάς τον να περιστρέφει τη σκέψη του γύρω από ορισμένα πράγματα.

Έρευνες έχουν βρει ότι οι άνθρωποι "χαρτογραφούν" τις έννοιες στον χώρο. Για παράδειγμα, το διάβασμα ή το άκουσμα της λέξης "χαρούμενος" ή "ουρανός" τείνει να προκαλεί μία μετατόπιση της ματιάς μας και να κατευθύνει την προσοχή μας ελαφρά προς τα πάνω. Αντίθετα, οι λέξεις "πικρός" ή "έδαφος" συνδέονται με εστίαση προς τα κάτω.

Για τις λέξεις που έχουν πολύ συγκεκριμένη έννοια, όπως ο ουρανός και το έδαφος, υπάρχει μία αρκετά λογική εξήγηση για αυτή τη συσχέτιση: στο κάτω κάτω ο ουρανός είναι από πάνω μας και το έδαφος από κάτω μας. Αλλά αυτή η εξήγηση δεν δουλεύει, όταν πρόκειται για, σχετικά, πιο αφηρημένες έννοιες.

Τώρα, πρόσφατη μελέτη αναφέρει ότι υπάρχει εξήγηση του φαινομένου και για τις λέξεις που δεν έχουν άμεση σχέση με τον κόσμο που παρατηρούμε. Όλα έχουν να κάνουν με το πόσο συχνά τέτοιες αφηρημένες έννοιες σχετίζονται με λέξεις που ορίζουν κατεύθυνση, λέει η Δρ Stephanie Goodhew, από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αυστραλίας, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Σχόλιο: Όσοι μαθαίνουν ξένες γλώσσες διαθέτουν καλύτερη νοητική υγεία μέχρι τα γεράματα

Η μάθηση δεύτερης γλώσσας κατά την προσχολική ηλικία εμπλουτίζει την κοσμοαντίληψη των παιδιών

Οι άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη έχουν την έμφυτη τάση να χρησιμοποιούν θετική γλώσσα


Toys

Παιδιά με αυτισμό: Περισσότερες κινήσεις ματιών για να ανταποκριθούν στο περιβάλλον

Τα μωρά που κάνουν πιο συχνές κινήσεις στα μάτια τους, είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν αυτισμό μελλοντικά. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν πρόσφατα ερευνητές, γνωρίζοντας ότι τα μωρά με αυτισμό χρειάζονται περισσότερα ερεθίσματα για να ανταποκριθούν και γι΄ αυτό ίσως αναπτύσσουν μεγαλύτερη ταχύτητα στις κινήσεις των ματιών τους.
παιδί βλέπει
Υψηλό ρίσκο να εμφανίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους αυτισμό, φαίνεται πως έχουν τα μωρά που κινούν τα μάτια τους με πιο γρήγορο ρυθμό μέχρι τους οκτώ μήνες της ζωής τους, σύμφωνα με νέα μελέτη, χρηματοδοτημένη από το βρετανικό συμβούλιο ιατρικών ερευνών. Τα ευρήματα ίσως βοηθήσουν, με βάση τους μελετητές, στην πρώιμη αναγνώριση όλων εκείνων των σημαδιών που προδίδουν κάποια από τα κυριότερα συμπτώματα του αυτισμού.

Η συχνότητα με την οποία ανοιγοκλείνει ένα μωρό τα μάτια του, εκδηλώνει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο το πόσο καλή επαφή έχει με τον νέο κόσμο που ξεδιπλώνεται γύρω του, αλλά και τον βαθμό με τον οποίο προσλαμβάνει όσα παρατηρεί στον χώρο. Στην παρούσα έρευνα, οι μελετητές χρησιμοποίησαν μια ειδική μέθοδο που στηρίχθηκε στην ανάλυση του μοτίβου κίνησης των ματιών σε 104 μωρά, ηλικίας έξι έως οκτώ μηνών.

Εκείνο στο οποίο επικεντρώθηκε η ερευνητική ομάδα ήταν να προσέχει τις κινήσεις των ματιών των παιδιών όποτε κοιτούσαν μια στατική εικόνα. Αυτό το οποίο διαπιστώθηκε είναι πως ένα μωρό κινεί κατά μέσο όρο τα μάτια του δύο φορές το δευτερόλεπτο. Τα μωρά που αργότερα διαγνώστηκαν ωστόσο με αυτισμό, κινούσαν τα μάτια τους περισσότερες φορές, κατά μέσο όρο τρεις το δευτερόλεπτο.