Η φαντασία ή ικανότητα να φανταζόμαστε, είναι η δυνατότητα να σχηματίζουμε νέες εικόνες, ιδέες και αισθήσεις, οι οποίες όμως δε γίνονται αντιληπτές μέσω της όρασης, της ακοής ή άλλων αισθήσεων. Για αρκετά χρόνια, η φαντασία θεωρούταν κάτι που βοηθά τα παιδιά να ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Μόλις συμπλήρωναν μια ορισμένη ηλικία, οι ειδικοί πίστευαν ότι τα παιδιά ωθούν τη φαντασία στην άκρη για να ασχοληθούν με τον πραγματικό κόσμο.
Τα τελευταία χρόνια όμως, οι ειδικοί στην ανάπτυξη των παιδιών αναγνωρίζουν στη φαντασία ένα διαφορετικό, κρίσιμο και πολύτιμο ρόλο που συνδέεται άμεσα με τη γνωστική τους ανάπτυξη!Πολύ συχνά στην ανάπτυξη των παιδιών ακούμε φράσεις όπως "δεξιότητες κριτικής σκέψης" ή "ικανότητες για δημιουργική επίλυση των προβλημάτων", οι οποίες αποτελούν στόχους για τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών. Οι ειδικοί αναφέρουν πως στην πραγματικότητα όταν χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους, μιλάμε για τη φαντασία!
Η φαντασία βοηθά στην εφαρμογή της γνώσης, στην επίλυση προβλημάτων και έχει βρεθεί να έχει θεμελιώδη σημασία στην ενσωμάτωση της εμπειρίας και στη μαθησιακή διαδικασία. Για να κατανοήσουν τα παιδιά την πραγματικότητα, δεν μπορεί να εκλείψει η φαντασία!Σε έναν κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα, όπως είναι αυτός που ζούμε σήμερα, τα παιδιά θα βρεθούν αντιμέτωπα με πολλές προκλήσεις και
θα χρειαστούν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους για να ανταπεξέλθουν. Για να αντιμετωπίσουν το απροσδόκητο και για να εξελίξουν την τωρινή τους σκέψη σε νέες καταστάσεις, για να χρησιμοποιήσουν πληροφορίες με νέους τρόπους και να πειραματιστούν με νέες έννοιες, για να σκεφτούν πιο ευέλικτα, για να εκτιμήσουν αξίες και τους τρόπους που εφαρμόζονται, για να αλλάξουν και να διαχειριστούν τον κόσμο τους, για να μάθουν να κατανοούν τη θέση των άλλων ανθρώπων, η φαντασία και η δημιουργική σκέψη θα κριθούν απαραίτητες!
Στη βιβλιογραφία τα τελευταία χρόνια υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για το κατά πόσο τα σημερινά παιδιά έχουν αυτού του είδους τις ευκαιρίες που επιτρέπουν την καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικής σκέψης, δεδομένου ότι κατακλύζονται από την τεχνολογία και από φορτωμένα προγράμματα. Πολλά παιδιά ξοδεύουν ώρες στον υπολογιστή, στην τηλεόραση και σε βιντεοπαιχνίδια, με αποτέλεσμα να συμμετέχουν παθητικά σε έναν κόσμο που κάποιος άλλος έχει δημιουργήσει για αυτούς, αντί να έχουν το χώρο και το χρόνο να ονειρευτούν το δικό τους.
Από την άλλη πλευρά, πολλά παιδιά παρακολουθούν τόσες πολλές δραστηριότητες μέσα σε μια εβδομάδα, που αν και έχουν την ευκαιρία να αναπτύξουν δεξιότητες, δεν έχουν καμία δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους για να αποφασίσουν πώς να χρησιμοποιήσουν το χρόνο τους, ποιο κομμάτι του κόσμου θα ήθελαν να εξερευνήσουν περισσότερο με το δικό τους ρυθμό και το δικό τους τρόπο.
Σχόλιο: Την προσοχή σας, παρακαλώ!