Μυστική ΙστορίαS


Cult

Η ελίτ χρησιμοποιούσε την ανθρωποθυσία για την επιβολή ανισότητας στις αρχαίες κοινωνίες

human sacrifice
Γιατί διάφορες κοινωνίες ανά τον κόσμο τελούσαν την ιεροτελεστία της ανθρωποθυσίας; Ο προφανής λόγος ήταν για να αποσπάσουν την εύνοια των θεών.

Τέτοιες τελετές -όπως το ξερίζωμα της καρδιάς από τους Αζτέκους και η ροπαλιά στο κεφάλι από τους ιθαγενείς της Χαβάης- ήταν στη βάση τους κοινές σε διάφορες κοινωνίες επί χιλιετίες, επισημαίνει ο Τζόζεφ Γουότς από το Πανεπιστήμιο του Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και ψάχνει για αιτίες πέρα από τη θεϊκή εύνοια, όπως η εμπέδωση των κοινωνικών ιεραρχιών και η δημιουργία των κοινωνικών τάξεων.

Η ιδέα ότι οι ανθρωποθυσίες χρησιμοποιούνταν από την ελίτ για τη διατήρηση της εξουσίας προέρχεται από μια θεωρία εξελικτικής θρησκειολογίας που ονομάζεται «υπόθεση του κοινωνικού ελέγχου». Μέχρι σήμερα, όμως, όλες οι ενδείξεις υπέρ μιας τέτοιας θεωρίας παρέμεναν ανεκδοτολογικές.

Η νέα μελέτη που εστιάστηκε σε 93 παραδοσιακές κοινωνίες της Αυστρονησίας, η οποία περιλαμβάνει νησιά του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού, από τη Μαδαγασκάρη μέχρι το Νησί του Πάσχα, και υποστηρίζει ότι «η πρακτική της ανθρωποθυσίας εξελίχθηκε παράλληλα με την κοινωνική διαστρωμάτωση και μάλιστα συνέβαλε στη θέσπιση και την καθιέρωσή της» λέει ο Γουότς.

Η ερευνητική ομάδα βασίστηκε σε γλωσσολογικά στοιχεία για να χαρτογραφήσει τις σχέσεις μεταξύ αυτών των κοινωνιών και να διερευνήσει τις πιθανότητες ενός κοινού προγόνου.

Αυτές οι κοινωνίες διαχωρίζονταν σε τρεις κατηγορίες: ισότιμες, μέτριας διαστρωμάτωσης και ισχυρής διαστρωμάτωσης. Οι κοινωνίες που δεν είχαν εφεύρει την έννοια του πλούτου και της κοινωνικής θέσης ήταν κοινωνίες ισότητας, ενώ εκείνες που το είχαν κάνει, αλλά όπου ενέσκηπτε κίνδυνος ανατροπών θεωρούνταν μετρίας διαστρωμάτωσης. Εκεί όπου οι κοινωνικές ιεραρχίες του πλούτου και της κοινωνικής θέσης παρέμεναν ακλόνητες ενέπιπταν στην κατηγορία της ισχυρής διαστρωμάτωσης.

Σχόλιο: Μια εικόνα χίλια λέξεις. Ανθρωποθυσία Θανατική ποινή στη Σαουδική Αραβία του σήμερα.

Saudi human sacrifice



X

Μελέτη DNA επιβεβαιώνει τις καταστροφικές επιπτώσεις του ευρωπαϊκού αποικισμού στους αυτόχθονες πληθυσμούς της Αμερικής

incan mummy
© Johan Reinhard Μια από τις μούμιες που εξετάστηκαν ήταν η « κόρη του Λουλαϊλάκο », η οποία βρέθηκε στα σύνορα Χιλής και Αργεντινής και χρονολογείται στα 500 χρόνια πριν
Δεκάδες διαφορετικοί λαοί που ζούσαν στην Αμερική για χιλιάδες χρόνια εξαφανίστηκαν μετά την άφιξη των Ευρωπαίων χωρίς να αφήσουν κανένα ίχνος, αποκαλύπτουν γενετικές αναλύσεις σε μούμιες και σκελετούς αυτοχθόνων.

Ο αποικισμός της Αμερικής πριν από περίπου 14.000 χρόνια, και η εξαφάνιση των ιθαγενών της ηπείρου μετά την άφιξη του Κολόμβου τον 15ο αιώνα, προβληματίζουν εδώ και δεκαετίες αρχαιολόγους, ανθρωπολόγους και γενετιστές.

Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική επιθεώρηση Science Advances, αφενός αποκαλύπτει νέα στοιχεία για την άφιξη των πρώτων αποίκων στη Βόρειο Αμερική, αφετέρου αποκαλύπτει ότι οι ντόπιοι πληθυσμοί παρουσίαζαν μεγαλύτερη γενετική ποικιλία από ό,τι μπορούσε κανείς να φανταστεί μέχρι σήμερα.

Διεθνής ερευνητική ομάδα εξέτασε 92 μούμιες και σκελετούς, οι περισσότεροι από τα δυτικά της Νοτίου Αμερικής, οι οποίοι χρονολογούνται στα 8.600 μέχρι τα 500 χρόνια. Οι ερευνητές κατάφεραν να απομονώσουν το λεγόμενο μιτοχονδριακό DNA, το οποίο υπάρχει στα ενεργειακά εργοστάσια των κυττάρων και διαφέρει από το γενετικό υλικό του πυρήνα.

Τα μιτοχόνδρια κληροδοτούνται στους απογόνους αποκλειστικά από τη μητέρα -κάτι που σημαίνει ότι το μιτοχονδριακό DNA δίνει πληροφορίες για την μητρική γενεαλογική γραμμή του κάθε δείγματος.

Εξετάζοντας τις μεταλλάξεις που τείνουν να συσσωρεύονται στο γενετικό υλικό με την πάροδο του εξελικτικού χρόνου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο τελευταίος κοινός πρόγονος των ιθαγενών που εξετάστηκαν πρέπει να έζησε στη Σιβηρία πριν από περίπου 23.000 χρόνια.

Σχόλιο: Η ανάλυση γενετικού υλικού επαναγράφει την ιστορία των ανθρώπων
[...]όλοι ανεξαιρέτως οι Ινδιάνοι της Αμερικής είχαν κοντόφαρδο σκελετό, πράγμα που έδειχνε καταγωγή από ανθρώπους που είχαν ζήσει επί χιλιετίες σε κρύο κλίμα.

Ο πρώτος που έδωσε μια ταιριαστή απάντηση ήταν ένας σουηδός βοτανολόγος, ο Οσκαρ Χουλτέν (Oskar Eric Gunnar Hultén, 1894-1981), ο οποίος μελέτησε επί τρία συναπτά έτη τη χλωρίδα και την πανίδα της χερσονήσου Καμτσάτκα της Σιβηρίας, των Αλεούτιων νήσων και της Αλάσκας. Στη διδακτορική του διατριβή, το 1937, διατύπωσε για πρώτη φορά την Εικασία της Βερίγγειας Ανάπαυλας (γνωστή και ως Beringian Incubation Model - ΒΙΜ). Κατ' αυτήν η τελευταία Εποχή των Παγετώνων (πριν από 30.000 χρόνια) είχε δημιουργήσει μια γέφυρα στεριάς που ένωνε τη Σιβηρία με την Αλάσκα. Ο ισθμός αυτός - που ο Χουλτέν βάφτισε Βερίγγεια - βρίσκεται τώρα βυθισμένος κάτω από τον Βερίγγειο Πορθμό, περικυκλωμένος από μια αλυσίδα ενεργών υποθαλάσσιων ηφαιστείων. Βάσει των δειγμάτων χλωρίδας που μελέτησε ο Χουλτέν, αποφάνθηκε ότι στην Εποχή των Παγετώνων η Βερίγγεια είχε βλάστηση και κλιματικές συνθήκες τούνδρας, άρα συνιστούσε μια Γη της Επαγγελίας για τα ζώα της Σιβηρίας και τις φυλές θηρευτών που τα κυνηγούσαν. Είκασε λοιπόν ότι τέτοιοι πληθυσμοί είχαν εισρεύσει στη Βερίγγεια αλλά εγκλωβίστηκαν επί χιλιετίες σε αυτήν από τους παγετώνες της οροσειράς Βερχοβάνσκ της Σιβηρίας στα δυτικά και εκείνους της κοιλάδας του ποταμού Μακένζι της Αλάσκας στα ανατολικά. Μόνον όταν το κλίμα άλλαξε, οι πάγοι έλιωσαν και η στάθμη της θάλασσας υψώθηκε σκεπάζοντας τη Βερίγγεια, αναγκάστηκαν οι κάτοικοί της να διαφύγουν στην Αλάσκα και από εκεί σε όλη την Αμερική.



Hourglass

Τα ομηρικά έπη: Λογοτεχνικό ΚΑΙ μαθηματικό επίτευγμα

όμηρος
« Πυρήνας » είναι η πυθαγόρεια αρμονία και αριθμός κλειδί το 3 στα ομηρικά έπη
Aριστος γνώστης των μαθηματικών, με ιδιαίτερη προτίμηση στον αριθμό τρία φαίνεται πως ήταν ο 'Ομηρος: τόσο στην Ιλιάδα, όσο και στην Οδύσσεια, χρησιμοποιεί με αξιοσημείωτο τρόπο στις αναφορές του χαρακτηριστικούς αριθμούς από το ένα ως το εννέα και τα πολλαπλάσιά τους, ενώ το ίδιο το μέτρο των στίχων διαπνέεται από αρμονία που θυμίζει τα πυθαγόρεια μαθηματικά μοντέλα.

Μαθηματική μαεστρία

Για τον ρόλο των μαθηματικών στα ομηρικά έπη μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η διδάκτωρ φιλοσοφίας Αναστασία Τσώνη, ομιλήτρια στην 8η Μαθηματική Εβδομάδα που διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία-Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας.

«Το έπος [της Ιλιάδας] είναι γραμμένο σε δακτυλικό εξάμετρο, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε μια μακρόχρονη συλλαβή και δύο βραχύχρονες. Η εναλλαγή αυτή θυμίζει τα πυθαγόρεια μαθηματικά και πετυχαίνει αρμονία στον λόγο. Η ποιητικότητα και η μαεστρία του Ομήρου υπάρχουν με αντίστοιχο τρόπο και στην εσωτερική σύνταξη των Απολόγων [της Οδύσσειας]»εξηγεί η δρ. Τσώνη, σύμφωνα με την οποία ό,τι και να κάνει, ο 'Ομηρος σχηματίζει πάντα και με επιμονή μαθηματικό λόγο.

Για να δώσει μαθηματικές προεκτάσεις στους στίχους του, ο 'Ομηρος χρησιμοποιεί, σύμφωνα με την κα Τσώνη, τους λεξάριθμους, στους οποίους το γράμμα «άλφα» αντιστοιχεί στον αριθμό «ένα», το «Β» στο δύο και ούτω καθεξής (μετά το «κάππα» οι αριθμοί ανεβαίνουν ανά γράμμα σε δεκάδες και μετά το «ρο» σε εκατοντάδες). Ενδεικτικά αναφέρει, ότι αν οι πρώτες τέσσερις λέξεις της Α' Ραψωδίας της Οδύσσειας («άνδρα μοι έννεπε, μούσα») «αποκωδικοποιηθούν» με λεξάριθμους προκύπτει ο αριθμός 1182, που αν αθροιστεί ανά ψηφίο, προκύπτει και πάλι ο αριθμός τρία.

Boat

Νέες ανασκαφές υποδεικνύουν ότι οι Βίκινγκς μπορεί να έφτασαν στην Αμερική πριν από τον Κολόμβο

βίκινγκς
Νέα ανακάλυψη έρχεται να δείξει ότι οι Βίκινγκ μπορεί να είχαν ταξιδέψει εκατοντάδες μίλια μακρύτερα στη βόρειο Αμερική από ότι οι αρχαιολόγοι πίστευαν μέχρι τώρα.

Αν και είναι γνωστό ότι Βίκινγκ είχαν φτάσει στην άκρη της ηπείρου -και συγκεκριμένα στο νησί Νιουφάουντλαντ-, περισσότερα από 1.000 χρόνια πριν, μία νέα ανακάλυψη έρχεται να δώσει ώθηση στις θεωρίες που θέλουν να ήταν οι Βίκινγκ -και όχι ο Χριστόφορος Κολόμβος- εκείνοι που ανακάλυψαν την Αμερική.

Σύμφωνα με ντοκιμαντέρ του BBC που θα προβληθεί σήμερα, Παρασκευή, επιστήμονες εκτιμούν ότι ανακάλυψαν μόλις το δεύτερο σημείο στη βόρειο Αμερική όπου είχαν εγκατασταθεί Βίκινγκ, στο νησί Νιουφάουντλαντ στον Καναδά, πάνω από 600 χιλιόμετρα νοτιο-δυτικά οικισμού που είχε ανακαλυφθεί τη δεκαετία του 1960.

Τότε ανακαλύφθηκαν τα κατάλοιπα τις βραχύβιας αποικίας των Βίκινγκ, στο βορειότερο τμήμα του νησιού, που ονομάστηκε στα γαλλικά «L' Anse aux Meadows».

Θεωρήθηκε ότι εκείνο το σημείο ήταν το μακρύτερο στο οποίο είχαν ταξιδέψει οι Βίκινγκ.

Pharoah

Θύμα δολοφονίας από πολλά άτομα ο Ραμσής Γ'

Μια νέα μελέτη στην μούμια του Ραμσή Γ', του τελευταίου Φαραώ του Νέου Βασιλείου, δείχνει ότι έπεσε θύμα άγριας δολοφονίας.
Ραμσής Γ'
Πριν από τέσσερα χρόνια μια αξονική τομογραφία που έγινε στην μούμια του Ραμσή Γ' αποκάλυψε ένα βαθύ κόψιμο στο λαιμό του. Ένα κόψιμο αρκετά βαθύ για να είναι θανατηφόρο. Η αποκάλυψη είχε προκαλέσει αναταράξεις στην επιστημονική κοινότητα αφού για δεκαετίες υπάρχει διχογνωμία στους ιστορικούς για την αιτία θανάτου του Αιγύπτιου ηγεμόνα. Ομάδα ειδικών διαφόρων ειδικοτήτων ανάμεσα στους οποίους και ο διασημότερος αιγυπτιολόγος στον κόσμο, ο Ζάχι Χαουάς που διετέλεσε επί πολλά έτη και Υπουργός Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, πραγματοποίησε μια νέα εξονυχιστική ιατροδικαστική μελέτη στην μούμια.

Οι ερευνητές έγραψαν ένα βιβλίο με τα ευρήματα τους τα οποία δείχνουν ότι ο Ραμσής Γ' είχε ένα τέλος παρόμοιο με εκείνο του Ιουλίου Καίσαρα που δολοφονήθηκε από μια μεγάλη ομάδα αντιπάλων του. Οι νέες τομογραφίες αποκάλυψαν μια σειρά από σοβαρά χτυπήματα σε όλο το σώμα του Ραμσή Γ'. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Φαραώ δέχτηκε επίθεση από πολλά άτομα που το καθένα από αυτά μάλιστα κρατούσε διαφορετικό όπλο. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι κάποια άτομα επιτέθηκαν από μπροστά στον Ραμσή Γ' χρησιμοποιώντας μαχαίρια και ταυτόχρονα δέχτηκε επίθεση από πίσω από άτομα που κρατούσαν σπαθιά ή τσεκούρια!

Cross

Δανία: Η ανακάλυψη ενός σταυρού αλλάζει τα ιστορικά δεδομένα της χώρας

viking crucifix
© The Viking Museum/LadbyΤο πιο αξιόλογο στοιχείο για τους επιστήμονες, είναι πως σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ο σταυρός φοριόταν από γυναίκα Βίκινγκ και σύμφωνα με πιο ακριβής χρονολόγηση, πρέπει να κατασκευάστηκε κάπου μεταξύ του 900 και του 950 μΧ
Σε μια ιστορική ανακάλυψη που αλλάζει σημαντικά την ιστορία της Δανίας, οδηγήθηκε τυχαία ένας ερασιτέχνης εξερευνητής όταν έχοντας γυρίσει νωρίς από τη δουλειά του, πήρε την ανιχνευτή μετάλλων που συχνά χρησιμοποιεί και άρχισε να ψάχνει, όπως συνηθίζει, για διάφορα πολύτιμα αντικείμενα.

Ο Fabricius Holm, εντόπισε στην περιοχή Aunslev, του Østfyn έναν μικρό μεταλλικό σταυρό ο οποίος όμως ήταν τόσο ιδιαίτερος που το περιβάλλον του αλλά και χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης- στα οποία ανέβασε τη σχετική φωτογραφία- τον παρότρυναν να το δείξει σε κάποιον ειδικό.

Τελικά ο Holm το πήγε στο αρχαιολογικό μουσείο του Østfyn και όπως αποδείχθηκε το εύρημά του είναι τόσο σημαντικό που ουσιαστικά αλλάζει σημαντικά την ιστορία της χώρας.

Όπως αναφέρει ο Independent, σύμφωνα με την Malene Refshauge Beck, έφορο του μουσείου «πρόκειται για μια πραγματικά εντυπωσιακή ανακάλυψη».

Ο σταυρός χρονολογείται τον 10ο αιώνα και είναι σχεδόν ίδιος με έναν σταυρό που βρέθηκε στη Σουηδία και είναι επίσης της ίδιας περιόδου.Η έκπληξη όμως δεν είναι αυτή αλλά το γεγονός πως πλέον αποτελεί το πιο παλιό- και καλά διατηρημένο- χριστιανικό σύμβολο που έχει βρεθεί στη χώρα.

Bacon

Τι ήταν αυτό που καθόρισε την εξέλιξη του ανθρώπινου εγκεφάλου και της ομιλίας;

εξέλιξη άνθρωπος
Η επιστήμη δίνει την απάντηση για τους παράγοντες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπου και της ομιλίας, σε σύγκρισή με άλλα είδη
Το μάσημα του ωμού κρέατος σε κομματάκια μετά την εφεύρεση των λίθινων εργαλείων είναι ο καθοριστικός παράγοντας που διευκόλυνε την κατανάλωση θρεπτικής τροφής, σμίκρυνε το πρόσωπο και τα δόντια των προγόνων μας και, τελικά, μέσα από αυτήν την αλλαγή στην ανατομία του προσώπου, διευκόλυνε την εξέλιξη της ανθρώπινης γλώσσας και του εγκεφάλου.

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία δεν ήταν το μαγείρεμα ο παράγοντας-κλειδί για την ανθρώπινη εξέλιξη (μια εναλλακτική θεωρία), αλλά το πιο εύκολο...μασούλημα του κομμένου ωμού κρέατος σε σχέση με τα ωμά φυτά.

Έτσι, οι άνθρωποι έπαψαν να περνάνε όλη τη μέρα τους μασουλώντας, όπως κάνουν μέχρι σήμερα οι στενότεροι συγγενείς μας, οι χιμπατζήδες που μασάνε τουλάχιστον έξι ώρες. Συγκριτικά, οι σημερινές πρωτόγονες ανθρώπινες φυλές μασάνε περίπου το 5% της μέρας (1,2 ώρες), ενώ οι πολιτισμένοι μερικά μόνο λεπτά μέσα στο 24ωρο (με εξαιρέσεις βεβαίως!).

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον καθηγητή εξελικτικής ανθρωπολογίας Ντάνιελ Λίμπερμαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature, εκτιμούν ότι το μαγείρεμα εμφανίσθηκε πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια και έγινε συνήθεια περίπου πριν από 500.000 χρόνια.

Όμως ήδη πριν από τουλάχιστον δύο εκατομμύρια χρόνια ο «Όρθιος 'Ανθρωπος» (Homo erectus) είχε αναπτύξει μικρότερα σαγόνια και δόντια, πιο αδύναμους μυς για μάσημα της τροφής και μικρότερο έντερο για την πέψη. Θεωρείται σίγουρο ότι πριν από 2,5 εκατ. χρόνια οι πρόγονοί μας έτρωγαν συχνά ωμό κρέας.

Σχόλιο: Δεν λέμε να τρώτε ωμό κρέας, αλλά η διατροφή που βασίζεται στην διατροφή των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών προγόνων μας έχει πολλές ωφέλειες και στην υγεία του σύγχρονου ανθρώπου. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε:


Frog

Βρέθηκε σαύρα σε κεχριμπάρι ηλικίας 99 εκ. ετών

σαύρα κεχριμπάρι
Στη φωτογραφία εικονίζεται το κεχριμπάρι ηλικίας 99 εκ. ετών και μέσα σε αυτό η σαύρα που εγκλωβίστηκε μέσα σε αυτό
Μέσα σε ένα κεχριμπάρι ηλικίας 99 εκ. ετών εντοπίστηκε σε άριστη κατάσταση μια σαύρα. Το αρχαιότερο είδος σαύρας που είχε εντοπιστεί μέχρι σήμερα ήταν ηλικίας 24 εκ. ετών και όπως είναι ευνόητο η νέα ανακάλυψη αλλάζει δραματικά τον χάρτη της εξέλιξης όχι μόνο των σαυρών αλλά και των ερπετών γενικότερα.

Πριν από μερικές δεκαετίες εντοπίστηκαν σε ένα τροπικό δάσος στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία και Μπούρμα) πολλά πανάρχαια κεχριμπάρια μέσα στα οποία είχαν εγκλωβιστεί μικρότερα και μεγαλύτερα όντα. Τα κεχριμπάρια έχουν ηλικία περίπου 100 εκ. έτη και έχουν διατηρήσει σε άριστη κατάσταση τους... αιώνιους ενοίκους τους. Ομως μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν υπήρχαν τα τεχνικά μέσα για να γίνει η ανάλυση αυτών των κεχριμπαριών και η μελέτη του περιεχομένου τους.

Το τελευταίο διάστημα πολλές ερευνητικές ομάδες έχουν αρχίσει να αναλύουν αυτά τα κεχριμπάρια και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Με κάθε ανάλυση έρχονται στο φως άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία εκείνης της εποχής ενώ αποκαλύπτονται διάφορα είδη την ύπαρξη των οποίων αγνοούσαμε. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φλόριδα χρησιμοποίησαν μια ψηφιακή τεχνολογία υψηλής ανάλυσης ακτίνων Χ για να μελετήσουν το κεχριμπάρι μέσα στο οποίο βρίσκεται η σαύρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές πρόκειται για μια άριστα διατηρημένη σαύρα βρεφικής ηλικίας που έμοιαζε με χαμαιλέοντα. «Πρόκειται για κάτι που συνήθως χαρακτηρίζουμε ως 'χαμένο κρίκο'» αναφέρει ο Εντουαρντ Στάνλει, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Colosseum

Τουρκία: Στα ίχνη αρχαίου παλατιού της Ρωμαϊκής εποχής οι αρχαιολόγοι

αρχαίο παλάτι τουρκία
Ίχνη της αρχαίας πόλης άρχισαν να αποκαλύπτονται μετά τον σεισμό του 1999
Ένα αρχαίο παλάτι προσδοκούν να φέρουν στο φως τούρκοι αρχαιολόγοι στο Ιζμίτ της βορειοδυτικής Τουρκίας, εκεί που άλλοτε άκμασε η πρωτεύουσα της αρχαίας Βιθυνίας, η Νικομήδεια. Οι ανασκαφές θα ξεκινήσουν τον Απρίλιο, έπειτα από χρόνια προετοιμασιών, αφού τα πρώτα στοιχεία για την ύπαρξη θαμμένων αρχαιοτήτων στην περιοχή αναδύθηκαν από τα ερείπια του φονικού σεισμό της 17ης Αυγούστου του 1999 στην περιοχή του Μαρμαρά.

Με τη γη να τρέμει από τους μετασεισμούς, τις ελπίδες για επιζώντες κάτω από τα συντρίμμια να λιγοστεύουν, τα συνεργεία ξεκίνησαν μερικά 24ωρα μετά το χτύπημα του Εγκέλαδου να απομακρύνουν τα συντρίμμια των κατεστραμμένων κτηρίων. Ακριβώς τότε ήταν άρχισαν να αποκαλύπτονται τα ίχνη της αρχαίας πόλης.

Πρώτα, βρέθηκαν διάσπαρτα αρχαία αντικείμενα, ενώ αργότερα, όταν ξεκίνησαν οι εργασίες ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης περιοχής, ήρθαν στο φως ανεκτίμητης αξίας αγάλματα, κίονες αρχαίων οικοδομημάτων, αλλά και ερείπια κτηρίων.

Ανάμεσα στα ευρήματα είναι ένα ακέφαλο άγαλμα του Ηρακλή, που πλέον φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό και Εθνογραφικό Μουσείο του Ιζμίτ. Το άγαλμα βρέθηκε ανάμεσα στα μπάζα ενός γκρεμισμένου κτηρίου. Οι ιδιοκτήτες του το είχαν πετάξει εκεί, προκειμένου να αποφύγουν την εμπλοκή της αρχαιολογικής υπηρεσίας, αφού ήξεραν πως οι τεχνικές εργασίες θα «πάγωναν» εάν γινόταν γνωστός ο εντοπισμός του επιβλητικού αγάλματος.

Hourglass

Οι θρυλικοί πάπυροι της Οξυρρύγχου αποκρυπτογραφήθηκαν

Χαμένα κομμάτια της ιστορίας βρέθηκαν από τον 1ο αιώνα π.Χ έως τον 7ο αιώνα μ.Χ σε 500.000 κομμάτια παπύρων.
πάπυροι της Οξυρρύγχου
© Egypt Exploration Society
Ένα χαμένο κείμενο του Ευριπίδη, μια άγνωστη ιστορία ενός 12χρονου κοριτσιού που πνίγηκε στην Έξοδο των Εβραίων από την Αίγυπτο και μια ομιλία του Μωυσή, είναι κάποια από τα εκατοντάδες χιλιάδες κείμενα που μεταφράστηκαν.

Πρόκειται για τoυς θρυλικούς παπύρους της Οξυρρύγχου, της μοναδικής αυτής αρχαιολογικής ανακάλυψης των άγγλων αρχαιολόγων Bernard Pyne Grenfell και του Arthur Surridge Hunt από το 1895 έως το 1934.

Για την αποκρυπτογράφηση συνεργάστηκαν 250.000 εθελοντές από όλο τον κόσμο διαδικτυακά. Με βάση τις γνώσεις της αρχαιοελληνικής γραμματείας και βασιζόμενοι σε αλγόριθμο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όλοι αυτοί οι άνθρωποι εργάστηκαν οικειοθελώς, εναποθέτοντας τον ελεύθερο χρόνο και την αγάπη τους για την ιστορία.

«Επιτρέψαμε στο κοινό να έχει πρόσβαση σε αυτό το - ακόμη ανολοκλήρωτο - αλλά τεράστιο αρχαιολογικό έργο και καταφέραμε να ερμηνεύσουμε 100.000 κείμενα, μερικά από τα οποία είχαν φαγωθεί από έντομα ή άλλα είχαν χρησιμοποιηθεί για να τυλιχθούν ψάρια» δήλωσε στη Βρετανική εφημερίδα Independent o Dirk Obbink, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και διευθυντής το προγράμματος. Ο ίδιος σημείωσε ότι η αποκάλυψη είναι τόσο συναρπαστική, σαν να έχει βρεθεί ένα ακόμα έργο του Σαίξπηρ.