Μυστική ΙστορίαS


Hourglass

Νότιος Αφρική: Ανακαλύφθηκε νέο είδος ανθρώπου;

Εικόνα
© Mark Thiessen / National GeographicH αναπαράσταση του μικρόσωμου Homo naledi παρουσιάζεται στο τεύχος Οκτωβρίου του National Geographic
«Χρειάζομαι μικρόσωμους, αδύνατους συναδέλφους που δεν πάσχουν από κλειστοφοβία» έγραψε το 2013 στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο παλαιοανθρωπολόγος Λι Μπέργκερ. Δύο χρόνια μετά, η ομάδα του παρουσιάζει τα ευρήματα από ένα δυσπρόσιτο σπήλαιο της Νοτίου Αφρικής: απολιθωμένα οστά από 15 ανθρώπους που ανήκουν σε ένα άγνωστο ως σήμερα είδος.

Ο Μπέργκερ και οι συνεργάτες του εξερεύνησαν το Σπήλαιο Ντενάλι, 50 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ, το οποίο είναι προσβάσιμο μόνο από μια σχισμή πλάτους 20 εκατοστών, η οποία κατεβαίνει σε βάθος 30 μέτρων μέσα στη σπηλιά. Ο ίδιος ο Μπέργκερ δεν κατάφερε να περάσει.

Αυτό που βρήκαν οι συνεργάτες του είναι η μεγαλύτερη συλλογή ανθρώπινων οστών στην ιστορία της παλαιοντολογίας. Με τις δύο πρώτες δημοσιεύσεις τους στην επιθεώρηση eLife (διαθέσιμες εδώ και εδώ), οι ερευνητές μας συστήνουν τον Homo naledi («ναλέντι» σημαίνει άστρο στη γλώσσα της φυλής των Σότο που ζει στην περιοχή).

Τα οστά δεν ήταν δυνατό να χρονολογηθούν, ένα σημαντικό πρόβλημα στην προσπάθεια των ερευνητών να τοποθετήσουν το νέο είδος στην κατάλληλη θέση του εξελικτικού μας δέντρου. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εξάλλου αν πρόκειται για άμεσο πρόγονό μας, ή, το πιθανότερο, για κάποιον μακρινό ξάδελφο.

Hourglass

Βρέθηκε θαμμένο νέο Στόουνχεντζ!

θαμμένα
Ετσι θα ήταν το μνημείο αν βρισκόταν στην επιφάνεια
Σε απόσταση μόλις 1.6 χλμ από το μνημείο του Στόουνχεντζ εντοπίστηκε με ειδικά ραντάρ ένα παρόμοιο μνημείο που είναι θαμμένο περίπου ένα μέτρο κάτω από την επιφάνεια.

Τα ραντάρ εντόπισαν περίπου 90 λίθους ύψους πέντε μέτρων ο καθένας εξ αυτών. Σε αντίθεση με το Στόουνχεντζ που οι λίθοι είναι τοποθετημένοι κυκλικά οι... υπόγειοι λίθοι είναι τοποθετημένοι σε ευθεία γραμμή. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών το μνημείο έχει ηλικία περίπου 4.5 χιλιάδες έτη και αποτελούσε μέρος ή κάποιου είδους προέκταση του μνημείου που γνωρίζουμε αλλά επιλέχθηκε από τους δημιουργούς του να παραμείνει αθέατο τοποθετώντας τους λίθους κάτω από το έδαφος.

Αυτό το θαμμένο μνημείο δεν είναι το πρώτο που έχει εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη περιοχή του Στόουχεντζ. Εχουν εντοπιστεί και άλλα μνημεία και κατασκευές κάτω από το έδαφος σε κοντινές αποστάσεις από το μυστηριώδες αρχαίο αξιοθέατο της Βρετανίας. Τα νέα ευρήματα κάνουν τους ειδικούς να πιστεύουν ότι υπήρχε στην περιοχή του Στόουνχεντζ ένα πολύ μεγάλο θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο με επίκεντρο πιθανώς το μνημείο που έχει διασωθεί.

Εικόνα
Καλλιτεχνική απεικόνιση του μνημείου με τους λίθους όπως θα ήταν αυτό αν βρισκόταν στην επιφάνεια

Map

Μετά από 2.000 χρόνια το ΙΚ έσβησε την αρχαία Παλμύρα από το χάρτη

αρχαία παλμύρα
Ενα μνημείο ανυπολόγιστης πολιτιστικής αξίας έσβησε από τον χάρτη. Δορυφορικές φωτογραφίες επιβεβαίωσαν τη Δευτέρα την καταστροφή του ναού του Βήλου, μνημείο που κοσμούσε την αρχαία Παλμύρα εδώ και 2.000 χρόνια, όπως αναφέρει ο αρθρογράφος του βρετανικού Guardian Τομ Χόλαντ.

παλμύρα καταστροφή
Η τελευταία αυτή βεβήλωση διαψεύδει όσους αισιόδοξους πίστεψαν τις διαβεβαιώσεις του «Ισλαμικού Κράτους» (Ι.Κ.), μετά την κατάληψη του αρχαιολογικού χώρου της Παλμύρας τον Μάιο, ότι δεν θα κατέστρεφαν τα μνημεία. Ηδη τον Ιούνιο, οι μαχητές του «Ι.Κ.» είχαν καταστρέψει το άγαλμα του λέοντα της θεάς Αλάτ, η οποία έχει την ατυχία να καταδικάζεται ονομαστικά στο Κοράνι. Τον περασμένο μήνα, οι τζιχαντιστές προχώρησαν στην κατεδάφιση του ναού του Βάαλ Σαμίν, θεότητα που συνδέεται στενά με την Αλάτ. Τα χειρότερα, όμως, δεν είχαν έρθει ακόμη. Ο ναός του Βήλου ήταν μνημείο, το κάλλος του οποίου μπορεί να συγκριθεί με τον Παρθενώνα και το Πάνθεον της Ρώμης. Ο ναός αποτελούσε ένα από τα καλύτερα διατηρημένα δείγματα της κλασικής αρχιτεκτονικής. Εγκαινιάσθηκε το 32 μ.Χ. την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου, όταν ο Ιησούς βρισκόταν ακόμη εν ζωή.

Ο θεός Βήλος, όμως, ήταν πολύ αρχαιότερος από την Pax Romana. Στα ακκαδικά, Βήλος σημαίνει «άρχοντας», ενώ τον τίτλο αυτό είχαν αποδώσει οι Βαβυλώνιοι, την εποχή της ακμής τους, στον θεό Μαρδούκ, την ανώτατη θεότητά τους. Η κατασκευή ναού με το όνομα αυτό από τους κατοίκους της Παλμύρας αποτελεί απόδειξη της αίγλης της σπουδαίας πόλης.

Ο Βήλος -όπως τον λάτρεψαν στην Παλμύρα- αποτελούσε συνδυασμό του βαβυλώνιου θεού με τη θεότητα της τοπικής όασης, την οποία οι κάτοικοι αποκαλούσαν Μπολ. Η κατάκτηση της περιοχής από τις ρωμαϊκές λεγεώνες δεν εμπόδισε τους πάντα πρόθυμους να ενσωματώσουν νέες θεότητες στο πάνθεόν τους Ρωμαίους να εντάξουν τον Βήλο στις δικές τους δοξασίες. Ο Βήλος ήταν έτσι ένας πραγματικά διαπολιτισμικός θεός.

Σχόλιο: Ρόμπερτ Φισκ: Με τις ανατινάξεις ναών το Ισλαμικό Κράτος σβήνει τα ίχνη της αρχαιοκαπηλίας


Palette

Ερευνητές εξηγούν τι κρύβεται πίσω από το χαμόγελο της Μόνα Λίζα

μόνα λίζα
Αριστερά η Mona Lisa και δεξιά η La Bella Principessa
Είναι αδιαμφισβήτητα το πιο μυστηριώδες χαμόγελο στον κόσμο και τώρα μία νέα έρευνα φιλοδοξεί να αποκαλύψει τον λόγο που αυτό το διάσημο μειδίαμα είναι τόσο ξεχωριστό.

Ο λόγος βέβαια για τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι που έχει απασχολήσει αμέτρητους ειδικούς στο πέρασμα των χρόνων. Ωστόσο, δεν πρόκειται για το μοναδικό χαμόγελο που τους έχει τραβήξει την προσοχή.

Εξίσου αινιγματικό και ιδιαίτερο φαίνεται πως είναι και εκείνο της Λα Μπέλα Πρινσιπέσα. Πρόκειται για έναν πίνακα που ο ιδιοφυής καλλιτέχνης και εφευρέτης δημιούργησε πριν τη Μόνα Λίζα, στα τέλη του 15ου αιώνα. Σε αυτόν, οι ερευνητές εντόπισαν ένα έξυπνο κόλπο, το οποίο χρησιμοποιούσε ο ντα Βίντσι για να «μαγέψει» τον θεατή.

Αναμιγνύοντας σκόπιμα διάφορα χρώματα έτσι ώστε να εκμεταλλευτεί την περιφερειακή μας όραση κατάφερε κάτι μοναδικό: το σχήμα του στόματος να αλλάζει ανάλογα από ποια οπτική γωνία το βλέπει κάποιος!

Σύμφωνα με την έρευνα των Πανεπιστημίων Sheffield Hallam και Sunderland , η οποία δημοσιεύθηκε στο Vision Research, εάν κάποιος κοιτάξει σε ευθεία γραμμή το στόμα, τότε αυτό δείχνει σαν να έχει κατεύθυνση προς τα κάτω.

Σχόλιο: Το μυστήριο σχετικά με τη... «Νεότερη Μόνα Λίζα»

Το χαμόγελο της Τζοκόντα και η υψηλή χοληστερίνη


Gold Bar

Πολωνία: Ισχυρισμοί ότι βρέθηκε το "χρυσό τρένο" των Ναζί

ναζι χρυσος
Ένας Πολωνός και ένας Γερμανός ισχυρίζονται ότι βρήκαν ένα τρένο των Ναζί που φημολογείται ότι χάθηκε στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το τρένο μετέφερε χρυσό, πολύτιμους λίθους και όπλα για τις ναζιστικές δυνάμεις. Οι τοπικές αρχές στη νοτιοδυτική Πολωνία δήλωσαν ότι επικοινώνησε μαζί τους ένα δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί έναν Πολωνό και έναν Γερμανό που ισχυρίζονται ότι βρήκαν το τρένο και έχουν αξιώσεις επί του 10% της αξίας των ευρημάτων.

Δικηγόροι, ο στρατός, η αστυνομία και η πυροσβεστική ασχολούνται με το θέμα. Δεν έχουν γίνει ξανά ανασκαφές στην περιοχή και δεν ξέρουν τι μπορεί να βρουν.

Σύμφωνα με τοπικές εφημερίδες, το τρένο χάθηκε το 1945. Ήταν φορτωμένο με λάφυρα από την πόλη Μπρέσλαου που τότε ήταν στην ανατολική Γερμανία και σήμερα λέγεται Βρότσλαβ και ανήκει στην Πολωνία. Άλλα τοπικά μέσα αναφέρουν ότι το τρένο ήταν τεθωρακισμένο και ανήκε στη Βέρμαχτ, τη στρατιωτική μηχανή της ναζιστικής Γερμανίας.

Τοπικές δοξασίες αναφέρουν ότι το τρένο μπήκε σε ένα τούνελ στην Κάτω Σιλεσία και δεν βγήκε ποτέ. Το τούνελ μετά σφραγίστηκε και η τοποθεσία του ξεχάστηκε. Άλλοι αμφισβητούν την ύπαρξη του τρένου και ισχυρίζονται ότι όλα αυτά είναι απλά θρύλοι.

Αρκετοί ψάχνουν για το τρένο, αλλά δεν έχουν βρει τίποτα μέχρι στιγμής. Όπως είναι, όμως, αναμενόμενο, όσα ακούγονται έχουν εξάψει τη φαντασία πολλών.

Eye 2

Γερμανία: Προϊστορικός ομαδικός τάφος 7.000 ετών αποκαλύπτει βασανισμούς και μαζικές σφαγές

γερμανία μαζικός τάφος
Η γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα στον πόλεμο της Βοσνίας είχε πανάρχαια ιστορικά προηγούμενα. Ένας ομαδικός τάφος ηλικίας περίπου 7.000 ετών, που βρέθηκε στη Γερμανία και ο οποίος περιείχε σκελετούς τουλάχιστον 26 ενηλίκων και παιδιών, σε πολλές περιπτώσεις με θρυμματισμένα κρανία και σπασμένα πόδια, αποτελεί μαρτυρία για τη δολοφονική βία που κατά καιρούς μάστιζε, όπως φαίνεται, τους πρώιμους νεολιθικούς αγροτικούς πληθυσμούς της Ευρώπης.

Εδώ και καιρό πολλοί επιστήμονες υποψιάζονταν ότι οι πρώτοι αγρότες, που έφθασαν στην Κεντρική Ευρώπη πριν περίπου 7.500 χρόνια από την Ανατολία, δεν ασχολούνταν μόνο με την ειρηνική καλλιέργεια της γης, αλλά σκοτώνονταν μεταξύ τους και μάλιστα με άγριο τρόπο. Η απουσία κάποιας κεντρικής διοικητικής Αρχής οδηγούσε εύκολα σε απότομη κλιμάκωση της τοπικής βίας μεταξύ γειτονικών κοινοτήτων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον βιοαρχαιολόγο Κρίστιαν Μέγιερ του Πανεπιστημίου του Μάιντς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το BBC, το Science και το New Scientist, ανέφεραν ότι οι σκελετοί -που χρονολογήθηκαν προ 7.200 έως 6.850 ετών- φέρουν τρομερά τραύματα και σαφή ίχνη βασανισμού ή ακρωτηριασμού πριν ή μετά τον θάνατο.

Από τα θύματα 13 ήσαν ενήλικες (μόνο δύο γυναίκες άνω των 40 ετών) και 13 παιδιά (τα δέκα μικρότερα από έξι ετών και το πιο μικρό μόλις έξι μηνών), ενώ περιέργως απουσίαζαν θύματα ηλικίας 10 έως 15 ετών. Οι ερευνητές δεν αποκλείουν ότι ουσιαστικά ξεκληρίστηκε σχεδόν ολόκληρο ένα μικρό χωριό, καθώς εκείνη την εποχή εκτιμάται ότι οι κοινότητες είχαν 30 έως 40 κατοίκους.

Σχόλιο: Απόδειξη ότι οι ψυχοπαθείς πολεμόχαροι σαδιστές βρίσκονταν από την παλαιολιθική εποχή ανάμεσα μας...


Rose

Ανακαλύφθηκε απολίθωμα ενός από των πρώτων ίσως φυτών στον κόσμο

ancient flower
Αμερικανοί και ευρωπαίοι επιστήμονες ανακάλυψαν το απολίθωμα ενός ανθοφόρου φυτού που ζούσε μέσα στο γλυκό νερό πριν από 125 έως 130 εκατομμύρια χρόνια. Πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, καθώς αποκαλύπτει ότι το μυθικό «πρώτο λουλούδι» της Γης (το οποίο είναι μάλλον αδύνατο να βρεθεί) μπορεί να αναπτύχθηκε αρχικά μέσα σε κάποια λίμνη και όχι στην ξηρά.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παλαιοβοτανολογίας Ντέιβιντ Ντίλχερ του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), δήλωσαν ότι το σκουροπράσινο υδρόβιο φυτό (Montsechia vidalii) με τα μικρά φύλα, που ανήκει στην κατηγορία των αγγειόσπερμων, είχε γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη κατά την πρώιμη Κρητιδική περίοδο. Αναπτύχθηκε, παράλληλα με τους δεινόσαυρους, στις λίμνες που κάποτε βρίσκονταν εκεί όπου σήμερα υπάρχουν βουνά στην Ισπανία.

Το φυτό δεν είχε πέταλα και διέθετε μόνο ένα σπόρο. Είχε ανακαλυφθεί στην Ιβηρική χερσόνησο (στα Πυρηναία όρη και στην κεντρική Ισπανία) πριν από 150 χρόνια, αλλά μόλις τώρα έγινε αντιληπτό πόσο παλιό είναι. Μέχρι σήμερα, ως αρχαιότερο φυτό με άνθη θεωρείτο το κινεζικό επίσης υδρόβιο Archaefructus sinensis, που έχει περίπου την ίδια ηλικία.

Το «πρώτο λουλούδι», σύμφωνα με τον Ντίλχερ, αποτελεί έναν επιστημονικό μύθο, όπως και ο «πρώτος άνθρωπος». Οι επιστήμονες προσπαθούν να ανασυνθέσουν την εξελικτική πορεία των ανθοφόρων φυτών, τα οποία, ξεκινώντας από λίγα είδη, σήμερα έχουν σκεπάσει πια τον πλανήτη μας με τα πιο όμορφα και διαφορετικά λουλούδια. Ο ίδιος ο Κάρολος Δαρβίνος θεωρούσε τα ανθοφόρα φυτά και την εξέλιξή τους ένα μέγα μυστήριο της φύσης.

Hardhat

Κορινθία: Τείχος και ιερό αποκάλυψε η έρευνα στην αρχαία Φενεό

φρενεός
© Υπουργείο ΠολιτισμούΤο τείχος με τους πύργους (Π1 - Π5) στη βόρεια κλιτύ της Ακρόπολης της αρχαίας Φενεού (στο βάθος διακρίνεται το Ασκληπιείο)
Aμφιπρόσωπο τείχος πλάτους 3,20 μ. αποκάλυψαν η συστηματική ανασκαφική έρευνα και οι εκτεταμένες εργασίες αποψίλωσης κατά το πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα «Αρχαία Φενεός», που πραγματοποιήθηκε μεταξύ της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κορινθίας και του Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου στην Αθήνα και ολοκληρώθηκε αυτό το μήνα.

φρενεός
Το ιερό γυναικείας θεότητας στο ανατολικό πλάτωμα της Ακρόπολης της αρχαίας Φενεού. Διακρίνονται η βάση λατρευτικού αγάλματος και η πήλινη εσχάρα
Το τείχος διατρέχει ολόκληρη τη βόρεια κλιτύ της Ακρόπολης σε συνολικό μήκος 230 μ. και σε μέγιστο σωζόμενο ύψος 4,50 μ. Η οχύρωση ενισχύεται με τέσσερις ημικυκλικούς πύργους, διαμέτρου 5,50 μ., όπως και έναν κάτοψης τριών τετάρτων του κύκλου, κυμαινόμενης διαμέτρου από 5,90 έως 6,00 μ. (Πύργοι Π1 - Π5).

Το τείχος φαίνεται πως ολοκληρώνει την πορεία του στο ανατολικό πέρας της βόρειας κλιτύος, διαμορφώνοντας πυλίδα. Στο δυτικότατο ορατό άκρο του βορείου σκέλους του τείχους, το διάσπαρτο οικοδομικό υλικό και τα λαξεύματα στο φυσικό βράχο, δεν αποτελούν επαρκή στοιχεία για τον προσδιορισμό της περαιτέρω πορείας του. Μοναδική ένδειξη για την οχύρωση στις υπόλοιπες πλευρές της Ακρόπολης αποτελούν οι 150 περίπου παρασυρμένες λιθόπλινθοι, που καταγράφηκαν και χαρτογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος.

Το τείχος και οι πύργοι ακολουθούν συνδυασμό τραπεζοειδούς και πολυγωνικού συστήματος τειχοδομίας σε σειρές, με εξαίρεση μικρό μόνο τμήμα στην ανατολική απόληξη της κλιτύος, όπου έχει χτιστεί με βάση το κανονικό πολυγωνικό. Η στρωματογραφική ανάλυση των ανασκαφικών τομών και η έως τώρα μελέτη των κινητών ευρημάτων, κυρίως όμως ο εντοπισμός χάλκινου νομίσματος Σικυώνας σε στρώμα που διαταράχθηκε από την ανέγερση του τείχους, τοποθετούν με ασφάλεια την κατασκευή του μετά το 345 π.Χ.

Map

Σημαντική ανακάλυψη στις πυραμίδες Κουκουλκάν του Μεξικού

κουκουλκάν
Μία νέα οπτική στην εξερεύνηση του πολιτισμού των Μάγια δίνει η ανακάλυψη επιστημόνων στο Μεξικό.

Κάτω από τις πυραμίδες Κουκουλκάν στο Τσίτσεν Ίτζα εντόπισαν σπήλαιο ακτίνας 35 μέτρων με υπόγεια ύδατα, που φθάνουν σε βάθος τα 20 μέτρα.

Για το εγχείρημά τους χρησιμοποίησαν ηλεκτρόδια, που μετέφεραν ηλεκτρικά κύματα στην επιφάνεια του εδάφους.

"Γνωρίζουμε ότι στις καυστικές περιοχές, τα περίχωρά τους έχουν υπόγεια ύδατα. Έτσι, έχοντας κατά νου έννοια της μήτρας της μητέρας, την αρχή της ζωής και το νερό που είναι πηγή της ζωής έχουμε ένα διπλό νόημα, που είναι πολύ σημαντικό. Γι' αυτό και λαμβάνοντας υπ' όψιν όλες αυτές τις έννοιες το συνδέουμε με ένα βήμα προς τον ουρανό με μία μαγική και θρησκευτική αντίληψη», επεσήμανε η Ντενίζ Αργκότ, εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Ανθρωπολογίας και Ιστορίας.

Τα αποτελέσματα αποτυπώνονται σε τρισδιάστατο χάρτη της περιοχής.

Οι πυραμίδες Κουκουλκάν στην πόλη Τσίστεν Ίτζα αποτελούν έναν από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς με επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Pharoah

Ανακαλύφθηκε ο τάφος της Νεφερτίτη;

νεφερτίτη
Πραγματική καλλονή η βασίλισσα Νεφερτίτη, όπως φαίνεται από την προτομή σε μουσείο του Βερολίνου. Ο ταφικός θάλαμός της θα περιλαμβάνει κτερίσματα ανάλογα με αυτά του θησαυρού του Τουταγχαμών.
Τι μπορεί να κρύβεται, άραγε, πίσω από τις κρυμμένες θύρες του τάφου του φαραώ Τουταγχαμών, του «αγοριού που ήταν βασιλιάς»; Ενας αμύθητος θησαυρός, υποστηρίζει Βρετανός ερευνητής, ο οποίος πιστεύει ότι αυτές οι κρυφές θύρες οδηγούν στην τελευταία κατοικία της βασίλισσας Νεφερτίτης.

Ειδικότερα, ο Βρετανός αρχαιολόγος δρ Νίκολας Ριβς, ο οποίος εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, προέβη στη σχετική ανακοίνωση μετά την προσεκτική μελέτη απεικονίσεων υψηλής ευκρίνειας των τοίχων του ταφικού θαλάμου όπου βρέθηκε ο φαραώ Τουταγχαμών στην Κοιλάδα των Βασιλέων, κοντά στο Λούξορ.

Οι απεικονίσεις αυτές, σύμφωνα πάντα με τον Βρετανό ερευνητή, αποκαλύπτουν την ύπαρξη δύο κρυμμένων εισόδων πίσω από τον περίτεχνα βαμμένο γύψο. Η μία είσοδος μοιάζει να οδηγεί σε κάποιο είδος αποθήκης, ενώ η άλλη φαίνεται ότι οδηγεί σε ένα χώρο που αποτελεί συνέχεια του ταφικού θαλάμου του νεαρού φαραώ. Ο δρ Ριβς εκφράζει την πεποίθηση πως πίσω από την κρυμμένη πόρτα βρίσκεται ο ταφικός θάλαμος της Νεφερτίτης. Αν η θεωρία του επαληθευθεί, οι θησαυροί που θα βρεθούν θα επισκιάσουν τον θησαυρό που βρέθηκε στον τάφο του Τουταγχαμών. Ο δρ Ριβς ανέπτυξε τη θεωρία του σε εργασία η οποία δημοσιεύθηκε από το πρόγραμμα Βασιλικών Τάφων Αμάρνα, του οποίου είναι επικεφαλής. Οπως αναφέρει, η μελέτη των τομογραφικών απεικονίσεων, για μια περίοδο αρκετών μηνών, κατέληξε σε ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα. Υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη δύο άγνωστων μέχρι σήμερα θυρών, που όπως φαίνεται δεν έχουν παραβιαστεί από την αρχαιότητα. Οι συνέπειες μιας τέτοιας ανακάλυψης θα είναι συνταρακτικές.