Μυστική ΙστορίαS


Candle

Η μελισσοκομία και η δημιουργία κεριών υπάρχει από την Λίθινη Εποχή

Εικόνα
Οπως φαίνεται ο άνθρωπος κατάφερε να αξιοποιήσει με διαφόρους τρόπους το μέλι πολύ νωρίτερα από όσο πιστεύαμε
Ίχνη κηρήθρας σε σκεύη της Λίθινης Εποχής αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι κατανάλωναν μέλι πριν από 4.000 ως 9.000 χρόνια.

Νέα επιστημονική μελέτη, στην οποία συμμετέχει και ο καθηγητής προϊστορικής αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Κωνσταντίνος Κωτσάκης, τοποθετεί την εφεύρεση της μελισσοκομίας 8.500 έως 9.000 χρόνια πριν από την εποχή μας.

Μέχρι σήμερα κατείχαμε στοιχεία μόνο από προϊστορικές βραχογραφίες στην υποσαχάρια Αφρική που απεικονίζουν κυνήγι μελισσών και από αιγυπτιακές τοιχογραφίες της εποχής των Φαραώ που αναπαριστούν σκηνές μελισσοκομίας.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι πρώτοι αγρότες ήσαν και μελισσοκόμοι όπως ακριβώς εξημέρωσαν και τα διάφορα οικόσιτα ζώα, συντροφιάς και κτηνοτροφίας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρίτσαρντ Έβερσεντ της Σχολής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, ανακάλυψαν και εξέτασαν χημικά ίχνη από κερί μελισσών σε τουλάχιστον 6.400 κεραμικά σκεύη των πρώτων γεωργών, σε πάνω από 150 νεολιθικές αρχαιολογικές τοποθεσίες σχεδόν όλης της Ευρώπης (μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα), της Βόρειας Αφρικής (Αλγερία) και της Εγγύς Ανατολής, οι οποίες χρονολογούνται προ 4.000 έως σχεδόν 9.000 ετών.

Το αρχαιότερο μέχρι σήμερα διακριτό χημικό «αποτύπωμα» κεριού μελισσών ανακαλύφθηκε στην τοποθεσία Τσαταλχογιούκ της ανατολικής Τουρκίας, πριν από περίπου 7.000 χρόνια. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η μελισσοκομία είχε ήδη παρελθόν πίσω της, ήταν συνεπώς ακόμη παλαιότερη.

Σχόλιο: Καναδάς: Εκατομμύρια μέλισσες βρέθηκαν νεκρές σε περιοχή όπου φυτεύτηκε γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι και χρησιμοποιήθηκαν νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα

Συνεχίζεται η εξαφάνιση μελισσών στις ΗΠΑ, απειλούνται οι τροφές παγκόσμιος

Γύρη μελισσών: Πού βοηθά και πόση πρέπει να τρώμε την ημέρα


Boat

Σμύρνη: Ανακαλύφθηκε το χαμένο νησί της αρχαιότητας όπου έγινε η ναυμαχία των Αργινουσών

Εικόνα
Μπροστά σε μια σημαντική ανακάλυψη βρέθηκαν επιστήμονες, που ερευνούν τα παράλια της Σμύρνης, στη Μικρά Ασία. Η διεθνής ομάδα επιστημόνων, η οποία ενεργεί υπό την εποπτεία του Γερμανικού Ινστιτούτου Αρχαιολογίας, μελέτησε τα πετρώματα και την αρχιτεκτονική στην περιοχή Ντικιλί της Σμύρνης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μικρή χερσόνησος που υπάρχει σε αυτό το σημείο της δυτικής Τουρκίας, είναι το χαμένο νησί του Αιγαίου, το οποίο αναφέρεται σε αρχαία κείμενα.

Οι προσχώσεις που δημιουργήθηκαν στην περιοχή με το πέρασμα των ετών συνετέλεσαν, ώστε το τρίτο νησί του συμπλέγματος των Αργινουσών νήσων της αρχαιότητας, στα παράλια της Μικράς Ασίας και, ακριβώς, απέναντι από τη Λέσβο να «εξαφανιστεί» από τον χάρτη. Τα άλλα δύο νησιά είναι γνωστά στην Τουρκία ως Νήσοι Garip.

Η διεθνής ομάδα των επιστημόνων αποτελείτο από γεωφυσικούς, τοπογράφους και γεωαρχαιολόγους, οι οποίοι προέρχονταν από την Τουρκία, την Γερμανία και την Βρετανία και μελέτησε τα γεωλογικά δείγματα της περιοχής για να καταλήξει στο σημαντικό επιστημονικό συμπέρασμα.

Ο αρχαιολόγος, Felix Pirson, δήλωσε στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης: «Πριν ξεκινήσει η έρευνά μας ήταν θέμα συζητήσεων, αν ήταν εδώ οι Αργινούσες νήσοι ή όχι. Το στενό μεταξύ αυτού του νησιού και της ηπειρωτικής γης γέμισε με προσχώσεις και δημιουργήθηκε μια χερσόνησος. Αυτό το μέρος ήταν σταθμός μεταξύ σημαντικών διαδρομών που οδηγούσαν στη Λέσβο, στο Αδραμύττιο και στην Πέργαμο».

Info

Όταν η Μεσόγειος είχε στεγνώσει

Εικόνα
Για σχεδόν 300.000 χρόνια, η Μεσόγειος ήταν μια έρημος από αλάτι
Υπήρξε μια εποχή που η Μεσόγειος έπαψε για λίγο να είναι θάλασσα -μετατράπηκε σε μια απέραντη έρημο από αλάτι πάχους εκατοντάδων ή χιλιάδων μέτρων. Τα αίτια αυτής της γεωλογικής κρίσης παραμένουν εν πολλοίς αδιευκρίνιστα, όπως φαίνεται όμως σχετίζονται με τους πάγους της Ανταρκτικής.

Ο θάνατος της Μεσογείου πριν από 5,6 εκατομμύρια χρόνια επιβεβαιώθηκε ως συμβάν τη δεκαετία του 1970, και οι γεωλόγοι το ονομάζουν σήμερα «κρίση αλατότητας του Μεσσηνίου», από το όνομα της γεωλογικής περιόδου κατά την οποία συνέβη.

Η αιτία της εξάτμισης παραμένει σήμερα αντικείμενο επιστημονικής διαμάχης: άλλοι πιστεύουν ότι η Μεσόγειος απομονώθηκε από τον Ατλαντικό λόγω μιας λωρίδας ξηράς που σχηματίστηκε από τη μετακίνηση των τεκτονικών πλακών στην περιοχή του Γιβραλτάρ. Άλλοι, πάλι, αποδίδουν το συμβάν σε μεγάλη υποχώρηση της στάθμης του ωκεανού, η οποία σταμάτησε τη ροή νερού προς τη λεκάνη της Μεσογείου.

Νέα δεδομένα που δείχνουν να ενισχύουν τη δεύτερη αυτή θεωρία δημοσιεύονται τώρα από διεθνή ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Nature Communications.

Με επικεφαλής τον Δρ Κρίστιαν Ονέιζερ του Πανεπιστημίου του Οτάγκο στη Νέα Ζηλανδία, οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα από 60 σημεία του πυθμένα γύρω από την Ανταρκτική. Πράγματι, η ανάλυση έδειξε ότι η ήπειρος συσσώρευε πάγο περίπου την εποχή που η Μεσόγειος νεκρώθηκε.

Αυτό δείχνει ότι η κρίση αλατότητας του Μεσσηνίου περίπου συμπίπτει χρονικά με μια πτώση της στάθμης σε παγκόσμιο επίπεδο -το νερό των ωκεανών μετατράπηκε σε πάγο που συσσωρεύθηκε στην ξηρά της Ανταρκτικής.

Pyramid

Έρημος Σαχάρα: Ανακαλύφθηκε τεράστιο δίκτυο αρχαίων ποταμών

αρχαία σαχάρα
Ένα τεράστιο δίκτυο αρχαίων ποταμών, που κάποτε μετέφεραν στη θάλασσα μεγάλες ποσότητες νερού σε αποστάσεις άνω των 500 χιλιομέτρων, εντόπισαν επιστήμονες κάτω από τους αμμώδεις λόφους της Δυτικής Σαχάρας.

Η ανακάλυψη αυτή, στην μεγαλύτερη έρημο του κόσμου, έγινε μέσω εικόνων ραντάρ, που τράβηξε ένας ιαπωνικός δορυφόρος πάνω από τη Μαυριτανία. Γάλλοι ερευνητές με επικεφαλής τον Φ. Γκρουσέ του Πανεπιστημίου του Μπορντό, επιβεβαιώνουν μέσω των ευρημάτων τους ότι η Σαχάρα στο πολύ μακρινό παρελθόν μόνο έρημος δεν ήταν...

Τα αρχαία ποτάμια της δυτικής Σαχάρας, που κατέληγαν στον Ατλαντικό, πιθανώς πήγαζαν από τα νότια όρη του Άτλαντα και από τα υψίπεδα Χογκάρ της σημερινής Αλγερίας. Η περιοχή λοιπόν ήταν γεμάτη νερά, πλούσια χλωρίδα και πανίδα.

Η ερευνητική ομάδα υποστηρίζει ότι τελευταία φορά κύλησε νερό σε αυτά τα ποτάμια πριν από περίπου 5.000 χρόνια. Αν αυτό το σύστημα ποταμών υπήρχε ακόμη σήμερα, θα ήταν το 12ο μεγαλύτερο στον πλανήτη μας. Περιλαμβάνει επίσης το φαράγγι του ακρωτηρίου Τιμίρις που φτάνει έως και 3.000 μέτρα υπό της θάλασσας. Έχει πλάτος δυόμισι χιλιομέτρων.

Σχόλιο: Όντως, από την ιστορία γνωρίζουμε ότι οι κλιματικές αλλαγές συμβαίνουν ραγδαία. Και τα σημεία των καιρών μας δείχνουν ότι ο πλανήτης μας ήδη άρχισε να υφίσταται ακραία φαινόμενα:

SOTT σύνοψη πλανητικών αλλαγών - Σεπτέμβρης 2015: Ακραία καιρικά φαινόμενα, πλανητική αναταραχή, πύρινες σφαίρες


Hourglass

Το άγνωστο «Stonehenge» στα Υψίπεδα του Γκολάν

Εικόνα
© wikipediaΤο μυστηριώδες μνημείο εκτιμάται ότι άρχισε να κατασκευάζεται την ίδια εποχή με το Στόουνχεντζ. Κανείς δεν ξέρει από ποιον και γιατί.
Είναι εύκολο να το προσπεράσεις χωρίς να προσέξεις κάτι ασυνήθιστο. Το προϊστορικό, μεγαλιθικό μνημείο, περίπου της ίδιας εποχής με το Στόουνχεντζ, έμενε απαρατήρητο για αιώνες σε αυτή τη γυμνή έκταση των Υψιπέδων του Γκολάν.

Η μυστηριώδης κατασκευή ανακαλύφθηκε λίγο μετά τον πόλεμο του 1967 στον οποίο το Ισραήλ απέσπασε τα Υψίπεδα του Γκολάν από τη Συρία, αναφέρει ο απεσταλμένος του πρακτορείου Reuters. Αρχαιολόγοι που εξέταζαν αεροφωτογραφίες εντόπισαν τότε έναν μεγάλο κύκλο από πέτρες που δεν ήταν ορατός από το έδαφος. Οι ανασκαφές που ακολούθησαν αποκάλυψαν μια από τις αρχαιότερες και μεγαλύτερες κατασκευές αυτής της περιοχής.

Γνωστό στα αραβικά ως Ρούτζμ ελ-Χίρι, που σημαίνει «πέτρινος σωρός της αγριόγατας», το μνημείο αποτελείται από πέντε ομόκεντρους κύκλους, από τους οποίους ο μεγαλύτερος έχει διάμετρο 152 μέτρα. Στο κέντρο, ένας τύμβος ύψους πέντε μέτρων. Το εβραϊκό του όνομα είναι Γκιλγκάλ Ρεφαΐμ, ή «τροχός των γιγάντων» και αναφέρεται σε μια βιβλική μάχη γιγάντων.

Θραύσματα αγγείων και λίθινα εργαλεία δείχνουν ότι το μνημείο άρχισε να κατασκευάζεται τη Νεολιθική Εποχή, γύρω στο 3500 π.Χ., περίπου την ίδια εποχή με το διάσημο μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχεντζ στη Βρετανία. Τμήματά του όμως δεν αποκλείεται να προστέθηκαν στη διάρκεια των επόμενων δύο χιλιάδων ετών.

Pyramid

Ανακάλυψαν μυστικό πέρασμα στην Πυραμίδα του Χέοπα

Οι θερμικές σαρώσεις στις Πυραμίδες της Γκίζας αποκάλυψαν ανωμαλίες της θερμοκρασίας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτό μπορεί να αποτελεί ένδειξη μυστικού περάσματος στην 4.500 ετών Πυραμίδα του Χέοπα.
Εικόνα
© AFPΟι επιστήμονες και ο Τύπος συγκεντρώθηκαν το βράδυ της Δευτέρας μπροστά από την πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο
Ο υπουργός αρχαιοτήτων Mamdouh el-Damaty και ειδικοί που εργάζονται στο συγκεκριμένο πρότζετ παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε συνέντευξη Τύπου. Η υψηλότερη θερμοκρασία ανιχνεύεται σε 3 συγκεκριμένες πέτρες στο κάτω μέρος της πυραμίδας. Η σάρωση έδειξε μια "ιδιαίτερα εντυπωσιακή ανωμαλία στην ανατολική πλευρά της Πυραμίδας του Χέοπα", ανέφερε το αρμόδιο υπουργείο σε ανακοίνωσή του.

"Η πρώτη σειρά από πέτρες στην πυραμίδα είναι όλες ομοιόμορφες. Εδώ βλέπουμε ότι υπάρχει μια διαφορά στον σχηματισμό", σημείωσε ο Mamdouh el-Damaty, δείχνοντας τις τρεις πέτρες που παρουσιάζουν υψηλότερες θερμοκρασίες. Ενώ επιθεωρούσαν την περιοχή, όπως ανέφερε, βρήκαν ότι υπάρχει κάτι που μοιάζει με μικρό πέρασμα που μπορείς να δεις και οδηγεί σε μια περιοχή με διαφορετική θερμοκρασία. "Τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από αυτό;", διερωτήθηκε.

Άλλες ανωμαλίες της θερμότητας εντοπίστηκαν στο πάνω μέρος της Πυραμίδας που οι ειδικοί σημείωσαν πως θα πρέπει να ερευνήσουν εκτενέστερα. Ο υπουργός αρχαιοτήτων Mamdouh el-Damaty κάλεσε όλους τους αιγυπτιολόγους και ιδίως εκείνους που ενδιαφέρονται για την αρχαία αιγυπτιακή αρχιτεκτονική να συμμετάσχουν στην έρευνα και να βοηθήσουν με ιδέες για το τι θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από αυτές τις ανωμαλίες.

Colosseum

Πάφος: Ολοκληρώθηκαν οι ανασκαφές στο αρχαιότερο θέατρο της Κύπρου

Εικόνα
Οι πιο πρόσφατες ανασκαφές επιχειρούν να κατανοήσουν τη θέση του αρχαίου θεάτρου, του αρχαιότερου της Κύπρου, το οποίο χρησιμοποιείτο ως χώρος παραστάσεων και άλλων θεαμάτων από το 300 π.Χ. μέχρι την τελική του καταστροφή από σεισμούς το 365 μ.Χ, εντός του ευρύτερου αστικού ιστού της πόλης, κυρίως μέσω της διερεύνησης των γύρω κτηρίων, μεταξύ των οποίων και ένα νυμφαίο του 2ου αι. μ.Χ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων, η ερευνητική περίοδος του 2015 στον αρχαιολογικό χώρο του Ελληνιστικού-Ρωμαϊκού θεάτρου της Νέας Πάφου, το οποίο αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, ολοκληρώθηκε.

Η αυστραλιανή ομάδα ανασκάπτει τη θέση αυτή εδώ και δύο δεκαετίες. Το Σεπτέμβριο 2015 η ομάδα διεξήγαγε επισκόπηση και χαρτογράφηση των καταλοίπων των Ρωμαϊκών κιονοστοιχιών της αρχαίας πόλης.

"Η αυστραλιανή ομάδα έχει μέχρι στιγμής αποκαλύψει το αρχαιότερο θέατρο της Κύπρου, το οποίο χρησιμοποιείτο ως χώρος παραστάσεων και άλλων θεαμάτων από το 300 π.Χ. μέχρι την τελική του καταστροφή από σεισμούς το 365 μ.Χ. Οι πιο πρόσφατες ανασκαφές επιχειρούν να κατανοήσουν τη θέση του αρχαίου θεάτρου εντός του ευρύτερου αστικού ιστού της πόλης, κυρίως μέσω της διερεύνησης των γύρω κτηρίων, μεταξύ των οποίων και ένα νυμφαίο του 2ου αι. μ.Χ.", αναφέρει το Τμήμα Αρχαιοτήτων.

Παλαιότερες ανασκαφές της αυστραλιανής αποστολής στα νότια του θεάτρου είχαν αποκαλύψει έναν λιθόστρωτο ρωμαϊκό δρόμο, περίπου 8,40 μ. πλάτους, ο οποίος λειτουργούσε ως ο κύριος δρόμος πρόσβασης στο θέατρο και στο νυμφαίο. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η ομάδα υπολογίζει ότι ο δρόμος αυτός θα λειτουργούσε ως μια κεντρική οδική αρτηρία της αρχαίας πόλης, ο οποίος θα οδηγούσε στην ΒΑ πύλη που παραμένει αδιερεύνητη. Η παρουσία του δρόμου αυτού επιβεβαιώνει ότι η αρχαία Νέα Πάφος είχε οικοδομηθεί βάσει του τυπικού Ιπποδάμειου Ελληνιστικού πολεοδομικού συστήματος.

X

Επίσημο έγγραφο: Ο Νερούντα δολοφονήθηκε από τον Πινοσέτ

Pablo Neruda
Pablo Neruda
Σύμφωνα με επίσημο έγγραφο του υπουργείου Εσωτερικών της Χιλής, το οποίο επικαλείται η ισπανική El Pais, «αποδεικνύεται απολύτως πιθανό ότι υπήρξε παρέμβαση τρίτων» και ότι ο Νερούντα δεν πέθανε από καρκίνο του προστάτη.

Τώρα, η κυβέρνηση της Χιλής παραδέχεται ότι ο Νερούντα ίσως δολοφονήθηκε από το καθεστώς Πινοσέτ, μία μόλις ημέρα πριν φύγει για το εξωτερικό, ως αυτοεξόριστος.

Οι ειδικοί κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, καθώς στη σορό του βρέθηκε ύποπτος μικροοργανισμός και σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, αυτήν τη φορά εξετάστηκαν παράμετροι που δεν είχαν περάσει από έλεγχο παλαιότερα.

Επίσης, από την ιατρική καρτέλα του ασθενούς, όπου έχουν εγγραφεί όλες οι ιατρικές διαδικασίες, διαπιστώθηκε ότι, μόλις εξίμιση ώρες πριν από τον θάνατό του, του έγινε μια ένεση ή τον υποχρέωσαν να καταπιεί κάτι, το οποίο επιτάχυνε το μοιραίο γεγονός.

Παρότι η επίσημη εκδοχή για τον θάνατο του Νερούντα ήταν ότι, πέθανε από καρκίνο του προστάτη, από τον οποίο είχε προσβληθεί μερικά χρόνια πριν, η επικρατούσα αντίληψη ήταν -ήδη από αποκατάσταση της δημοκρατίας, το 1990, στη Χιλή- ότι ο ποιητής δολοφονήθηκε από το καθεστώς Πινοσέτ.

Τώρα, η κυβέρνηση της Χιλής παραδέχεται ότι ο 69χρονος Νερούντα ίσως δολοφονήθηκε από το καθεστώς Πινοσέτ, μία μόλις ημέρα πριν φύγει για το εξωτερικό, ως αυτοεξόριστος.

Σχόλιο: Νέα έρευνα στο θάνατο του Νερούδα: Μπορεί να είχε δηλητηριαστεί


Sherlock

Ο διάσημος ποιητής Φράνσις Τόμσον ήταν ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης; Μια νέα θεωρία

Εικόνα
Ένας βρετανός δάσκαλος πιστεύει ότι έχει ανακαλύψει στοιχεία τα οποία αποκαλύπτουν την πραγματική ταυτότητα του θρυλικού δολοφόνου Τζακ Αντεροβγάλτη.

Το μυστήριο έχει εδώ και καιρό σκεπάσει την σκοτεινή φιγούρα η οποία καταδίωκε στα σοκάκια του Whitechapel το 1888 και δολοφόνησε πέντε πόρνες.

Η ταυτότητα του εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο δύσκολα παζλ της εποχής μας, με τους υπόπτους να κυμαίνονται από τον ζωγράφο Γουόλτερ Σίκερτ, το συγγραφέα Λιούις Κάρολ, μέχρι και τη σύζυγο ενός επιφανούς χειρούργου.

Τώρα στα φώτα της δημοσιότητας βρίσκεται το όνομα του ποιητή Φράνσις Τόμσον, όπως υποστηρίζει έπειτα από δύο δεκαετίες έρευνας, ο συγγραφέας και καθηγητής Ρίτσαρντ Πάτερσον.

Ο Πάτερσον πιστεύει ότι ο Τόμσον είχε εμπειρία από χειρουργεία και στενούς δεσμούς με τουλάχιστον μία πόρνη στην περιοχή. Όλα ξεκίνησαν όταν η ρομαντική τους σχέση τελείωνε και ο ίδιος άρχισε να βγάζει τη μανία του σε άλλες εργαζόμενες στο χώρο του σεξ.

Ο 45χρονος άνδρας ο οποίος διδάσκει στο Byron Bay της Αυστραλίας, πείστηκε ότι ο Αντεροβγάλτης ήταν ο Τόμσον, όταν διάβασε ένα βιβλίο με τα ποιήματά του, όταν ήταν ο φοιτητής το 1997. Στη συνέχεια ο ίδιος, ανακάλυψε ότι ο Τόμσον είχε εκπαιδευτεί ως γιατρός.

Τώρα πιστεύει ότι έχει αρκετά στοιχεία για να ενοχοποιήσει τον Τόμσον, ο οποίος μετακόμισε από το Λάνκαστερ στο Λονδίνο το 1885, με την ελπίδα να γίνει ένας επιτυχημένος συγγραφέας.

Hourglass

Στις στέπες του Καζακστάν: Διαστημική τεχνολογία φέρνει στο φως αρχαίο μυστήριο

Kazakhstan Patterns
© DigitalGlobe, via NASA
Είναι από αυτές τις φορές που η σύγχρονη τεχνολογία «συναντά» την αρχαιότητα- και μάλιστα, δίνοντας έμφαση σε ένα αρχαιολογικό μυστήριο, από αυτά που συναρπάζουν τους φίλους «εξωτικών» θεωριών όπως αυτές του Έριχ φον Νταίνικεν, περί «αρχαίων επισκεπτών» στον πλανήτη μας.

Ειδικότερα, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα των New York Times, δορυφόροι έχουν αποκαλύψει μεγάλης κλίμακας γεωγλυφικά (όρος ο οποίος χρησιμοποιείται και για τις διάσημες γραμμές της Νάζκα) στις στέπες του Καζακστάν: Κολοσσιαίες γεωμετρικές απεικονίσεις τετραγώνων, σταυρών, γραμμών, δαχτυλιδιών και άλλων εικόνων (μεταξύ των οποίων και μας σβάστικα με τρεις «βραχίονες»), που είναι ορατές μόνο από πολύ μεγάλο ύψος, οι παλαιότερες εκ των οποίων θεωρείται ότι είναι 8.000 ετών.
Εικόνα
Η μεγαλύτερη εξ αυτών βρίσκεται κοντά σε οικισμό της Νεολιθικής Περιόδου, και είναι ένα γιγαντιαίων διαστάσεων τετράγωνο με 101 «τούμπες», με τις άκρες του οποίου να ενώνονται με έναν διαγώνιο σταυρό- καλύπτοντας μεγαλύτερη έκταση από την Πυραμίδα του Χέοπα. Τα γεωγλυφικά αυτά, τα οποία βρίσκονται στο Τουργκάι του βορείου Καζακστάν, περιγράφηκαν πέρυσι σε αρχαιολογικό συνέδριο στην Κωνσταντινούπολη, ως μοναδικά έργα, τα οποία δεν έχουν μελετηθεί. Είχαν εντοπιστεί το 2007 από έναν Καζακστανό οικονομολόγο και χομπίστα αρχαιολόγο, τον Ντμίτρι Ντέι, και εξακολουθούν να περιτριγυρίζονται από ένα πέπλο μυστηρίου, το οποίο «ενίσχυσε» η NASA, δείχνοντας το επίσημο ενδιαφέρον της, καθώς δημοσιοποίησε καθαρές δορυφορικές φωτογραφίες.