OF THE
TIMES
Αλλά υπάρχει ένα άλλο, πιθανώς ακόμη πιο σοβαρό πρόβλημα: ο τρόπος καταγραφής των θανάτων. Εάν κάποιος πεθάνει από αναπνευστική λοίμωξη στο Ηνωμένο Βασίλειο, η συγκεκριμένη αιτία της λοίμωξης δεν καταγράφεται συνήθως, εκτός εάν η ασθένεια είναι σπάνια και είναι υποχρεωτικό να τη δηλώσεις.
Έτσι, η μεγάλη πλειονότητα των αναπνευστικών θανάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο καταγράφονται ως βρογχοπνευμονία, πνευμονία, γήρας ή κάτι παρόμοιο. Δεν εξετάζουμε για γρίπη ή άλλες εποχικές λοιμώξεις. Εάν ο ασθενής έχει, για παράδειγμα, καρκίνο, ασθένεια κινητικών νευρώνων ή άλλη σοβαρή ασθένεια, αυτό θα καταγραφεί ως η αιτία θανάτου, ακόμη και αν η τελική ασθένεια ήταν μια αναπνευστική λοίμωξη. Αυτό σημαίνει ότι οι πιστοποιήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο συνήθως δεν καταγράφουν θανάτους λόγω αναπνευστικών λοιμώξεων.
Δείτε όμως τώρα τι συνέβη μετά την εμφάνιση του Covid-19. Ενημερώθηκε η λίστα των γνωστών ασθενειών. Αυτή η λίστα - που περιέχει επίσης ευλογιά (η οποία έχει εξαφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια) και παθήσεις όπως ο άνθρακας, η βρουκέλλωση, η πανούκλα και η λύσσα (τις οποίες οι περισσότεροι γιατροί του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα δουν ποτέ κατά τη σταδιοδρομία τους) - έχει πλέον τροποποιηθεί για να συμπεριλάβει τον Covid- 19. Όχι όμως τη γρίπη. Αυτό σημαίνει ότι κάθε θετικό τεστ για τον Covid-19 πρέπει να κοινοποιείται, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ για τη γρίπη ή τις περισσότερες άλλες λοιμώξεις.
- Πόσο θανατηφόρος είναι ο κοροναϊός; Δεν είναι ακόμη σαφές, The Specator, 28 Μαρτίου 2020
«Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.
Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οιλεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.
Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας - και της εποχής μας.»
Σχόλιο: Και σύμφωνα με τα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, πολλοί από μας δεν θα επιστρέψουν ποτέ στην «κανονικότητα» αλλά σε ανεργία και φτώχια.